”چِٺيون چَندَن واسُ“ محترم علي محمد شاهه لڪياري ڏانهن جيل مان، جيل ۾ ۽ سنڌ مان جيل ۾ آيل خطن جو مجموعو آهي. علي محمد شاهه لڪياري ڏانهن لکيل هي سڀئي خط 1980ع واريءَ ڏهاڪي جي سياسي ۽ سماجي صورتحال جو چِٽو آئينو آهن.
”چٺيون چَندن واس“ ۾ آيل خط، ڪشمش، زبانن تي تالا بندي، ظلم و جبر، حق ۽ سچ لاءِ آواز اُٿاريندڙن لاءِ ڦاهيون، ڦٽڪا، سزائون قيد ۽ بند جو عقوبتون ڏيڻ ۽ اهڙين ٻين ڪٺن حالتن ۾ ڌرتيءَ جي جوڌن جا بلند حوصله ۽ ڪارونجهر جهڙي اڏولتا وغيره جي ڀرپور عڪاسي ڪري پڙهندڙ کي اڄ جي ٽڪي، ٽڪي تي وڪامندڙ دور ۾ حوصلو، همت، اڏولتا ۽ پنهنجي ڌرتي سان وفاداري جو درس ڏين ٿا.
قاصد، امام حسين عليھ السلام، حضرت ”جُون“ عليھ السلام جي قدمن ۾ رکان ٿو. حضرت جُون عليھ السلام، اصحاب امام حسين عليھ السلام آهي ۽ ڪربلا مان امام حسين جي مبارڪ هٿن سان لکيل چٺي ڪوفه ڏي حضرت حبيب ابن مظاهر ڏي کڻي ويو ۽ انهيءَ کي وڃي ڏنائين ۽ پوءِ ٻئي اصحاب حسين ڪربلا جي رڻ ۾ سانئڻ فاطمه زهرا اسلام الله عليها جي ٻچڙن تان قربان ٿي ويا.