ساهُه توکي جڏهن به ساري ٿو!
چينُ سارو اندر جو ماري ٿو!
تو ڪَنن ۾ ڪَپهه وِڌي آهي،
روح توکي پيو پُڪاري ٿو!
ڏيل سارو ڏکن ورايو آ،
هانءُ توريءَ لڙڪ هاري ٿو!
او پهيڙا! اڃان نه تون آئين،
آسرو روز ديپ ٻاري ٿو!
“شاهده” ڪُنَ ڪدورتن مان ڀي،
پيار ٻيڙو عمر جو تاري ٿو!