شاعري

وڃايا ريت ۾ پيرا

امداد سھتي جي غزلن جي پنھنجي بيھڪ، رَسُ ۽ چَسُ آھي. ھو بنيادي طرح رومانٽڪ شاعر آھي ۽ سندس غزلن ۾ دل لڳيءَ جو اھو رنگ خوب پسي سگهجي ٿو. امداد سھتو سدائين اميدن جون مشعلون ٻاري پنھنجا شعر لکندو رھيو آھي ۽ ھن ڀروسي ۽ اميدن جي ان ڏيئي کي وسائڻ ناھي ڏنو ۽ اھا ڳالھ سندس غزلن مان پروڙي سگهجي ٿي. امداد سھتي کي سنڌ ۽ انسانيت سان پيار آھي جنھن ڪري ھو سماج جي بدبودار روايتن خلاف کُلي لکي ٿو. امداد سھتي جي غزلن ۾ محبوب جون اکيون ۽ وکريل وار، ھوا جا جهوٽا بڻجي لفظن جو ويس پائن ٿا. ھن جي غزلن ۾ سنڌوءَ جي ھوائن جي ھٻڪار بہ آھي تہ ڪينجهر جي شام جي زرد رنگ جا لباس پڻ پاتل آھن. امداد جي غزلن ۾ ٿر جي ڀنل واريءَ جي خوشبو به آھي ته محبوب جي لبن جي لالاڻ به آھي. ھن وٽ محبوب ڌرتيءَ جو حسين ترين تحفو آھي.

Title Cover of book وڃايا ريت ۾ پيرا

پيار ۾ لاجواب رستا ها،

پيار ۾ لاجواب رستا ها،
سچ پڇين انقلاب رستا ها.

زندگيءَ جي سفر وڃايا جي،
ڳولھيا رات خواب رستا ھا.

گھائجي پير چاندنيءَ ۾ ويا،
ٿوھرن سان عذاب رستا ھا.

سرخ قالين جئن وڇاڻا نيڻ،
چاهتن جا گلاب رستا ها.

تار دل زيب سان وڳي تنھنجي،
ڄڻ ته پنھنجا رباب رستا ھا.

مان ته پنھنجي سوال ۾ الجھيل،
جي ڏنا تو، جواب رستا ھا.

زير پنھنجي رھي جواني ھئي،
جن جلايو، عتاب رستا ھا.

اڃ امداد! ڪٿ کٽي ناھي،
سانوڻيءَ ۾ سراب رستا ھا.