وائي ڪارنهن ڏِسُ اُڏندي سڙيل وستيءَ مان رکَ اُڏامي ٿي! موٽي ڏِس ته سَهي تنهنجي ماضيءَ مان رکَ اُڏامي ٿي! اکيون کولي ڏِسُ اڄ ڪراچيءَ مان رکَ اُڏامي ٿي! ناهن ڪارا لفظ ’سعيد‘ جي جيءَ مان رکَ اُڏامي ٿي! ***