ڪافي : ھاڻي ناھيون وس ۾ پنھنجي چئجو سنت کي سلام
1
غرق مدامي عشق ۾ آھيون، ٿئي ٿي نماز قضا
عشق اسان کي بيوس بنايو، ٿياسي جنھن جا غلام
2
فرض ڇڏيا ھن عشق وساري، ڪين پڙھيوسي قرآن
تسبيح سُورن جي روز پڙھون ٿا، آھي درد جو دور مدام
3
لب تي ھر دم نام ڦري ٿو، ورد زبان آ ڪلام
تن- من رڳ ٿي يار تنواري، ڪيو قيد زلف جي دام
4
وس ڪو نا ”مشتاق“ اسان جو، عشق نوايا ھزار
شيخ صنعان ڳل جڻيان پايا، عشق ڪھايا امام.
27- 5- 1947ع