شاعري

ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

ڪتاب ”ڪنول ٻُڪ ۾ چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب سينيئر شاعر مير محمد پيرزادي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سائين ميرمحمد پيرزادو بيماريءَ جي بستري تي رهندي ”ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ“ جو سپنو سجائيندي جيڪا سحر انگيز شاعري سرجي آهي، سچ ته هيئين سان هنڊائڻ جهڙي آهي، حساس دلين جي ترجماني ڪندڙ سندس ڪوتائن جا انڊلٺي رنگ مختلف صنفن جي روپ ۾ انساني صحيفن جو اهڙو اولڙو پسائين ٿا،
Title Cover of book ڪنول ٻڪ ۾ چنڊ

آءُ بسنتي رُت انهيءَ ۾،

آءُ بسنتي رُت انهيءَ ۾،
ماڻيئون هُوندَ اَمُلَ !
پايل جھڙا پل!

ٻُور انبن تي ڀئونرن ڀون ڀون، پوپٽ پَرَڄڻ ڇُرَ ڇُرِيَلَ،
گئونچ وڻن تي پکين ٽوليون، ڄڻ ته ٽنگيل ڪي گجَ ڀريل،
هير بسنتي هوريان هوريان،
ڇيڙي گيت غزل!
پايل جھڙا پل !

ٿُڙَ انبن جا، ٻگھه اڇيرا پاڻيءَ پاڇو، پوياڙِيءَ مان،
تاري لاٽ ڪئي آ، وينگس گھوريو اُڀ ڏي واڙِيءَ مان،
سانگ سڀيئي ڄڻ ته سڏينئي،
هئه هئه هِن مهل !
پايل جھڙا پل !

ٽٽل پکيئڙو ڳولي پنهنجا، ساٿي وڇڙيل ولرمان ڄڻ،
جنهن کي تو لئه اوڙو پاڙو ڄڻ ته پيو آ واجھائڻ،
ويرون وچنن واريون وريون،
ڪريو ڪا ته ڪهل،
پايل جھڙا پل !

چيٽي چنڊ جي چادر ويڙهي، وڻ ٽڻ جھومي ڳائن ٿا،
هير سندي سڀ گل ۽ ٻوٽا پير ۾ پايل پائن ٿا،
ڇيڄ وجھيو ٿيون ڇيريون ڇمڪن،
توڏي جيءَ اُٿَلَ !
پايل جھڙا پل !