خوشحال وطن گھرجي،
۽ پيار امن گھرجي.
جت سک جا گل مھڪن،
اھڙو ٿو چمن گھرجي.
نفرت کي ڪرڻ ھاڻي،
بس يار دفن گھرجي.
شل کيت رھن ساوا،
سُرھاڻ ۽ اَنُ گھرجي.
”مانجھي“ مُئي کان پو،
اجرڪ جو ڪفن گھرجي.
شاعري
بي رُخي ٽانڊا ڏِنا
مانجهي زرداري جو راڌڻ شھر سان تعلق آھي، مانجھي جي شاعري ۾ مذھبي، عوامي، سونھن پرستي، قوم پرستي، سنڌ پرستي جا عڪس سمايل آھن، مانجھي راڌڻ جي بھترين شاعرن ۾ شمار ٿئي ٿو. مانجھي زرداري جي شاعري ۾ خوبصورت ڪلاسيڪل توڙي جدت جو حُسن سمايل آھي مانجھي زرداري پنھنجي ھن پيار جي پورھيئي کي مسلسل سچائي سان ڪري رھيو آھي.
- 4.5/5.0
- 5882
- 715
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- مانجھي زرداري
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- جنسار پبليڪيشن جو ڪتاب نمبر 03
- سنڌسلامت پاران
- ارپنا
- بي وفا جي بي رُخي ٽانڊا ڏنا
- اداري پاران!
- مُھاڳ
- ادبي سفر۾
- حمدّ باري تعاليٰ، نعت،منقبت
- الله سائين تيڏا ڪرم ھي،
- ڇڏي ڏي خفا ٻيا ڪين ڪي فڪر ڪر،
- دنيا فاني دنيا فاني اٿئي پيارا دنيا فاني،
- خدا پنھنجي پيارن پيرن جي سنڌ کي،
- اسان جي نبيصه جو وڏو شان آھي،
- مون کي ڀي گھرائيندو سرڪار مديني ۾،
- منھنجو مرشد عليرضه حيدر مولا مشڪل ڪُشا آھي،
- جيڪو حيدر جو حبدار آھي سو ماڻھو نصيبن وارو آ،
- سيّد صغير ڪربلا ڪربلا ويا،
- ذڪر مومنو ٻڌو ھي ڪربلا جو،
- غزل
- سونھن کي سلام آھي شاعري،
- سنڌڙي جا شھباز قلندر پارت ٿئي،
- خوشحال وطن گھرجي،
- پيارجو گل توکي مان ڏئي نه سگھيس،
- محفلون ۽ خوشيون چھچٽا ڪاڏي ويا؟
- شان شوڪت اجرڪ ٽوپي،
- اسان جي اڄڪلھه اداس دل آ،
- ڏسي تنھنجو مرڪڻ مون کي ياد آھي،
- ڀريا مون ساھ ٿڌڙا جوڀن آ ياد آيو،
- زندگي جون گھڙيون ڪي ته گڏ گھارجن،
- تو کي ڊوَ تي ڏسڻ ٿو چاھيان،
- دل جي سودي ۾ مار کاڌيسين،
- جا به مون توتي لکي آ شاعري،
- آئين اڱڻ اسان جي، دلدار تنھنجا ٿورا،
- ڪن مٽر ٿا ڦريون ۽ سرنھن ٿي ڦلي،
- قابو تو اھڙو ڪيو آ پيار ۾
- بي وفا جي بي رخي ٽانڊا ڏنا،
- منھنجا کلڻا پرين، کيچلا ياد ٿئي؟
- ڪو ھاري ويو آ شرارت جا ٽانڊا،
- توسان جيون ڳنڍڻ جي وري آس ٿي،
- منھنجو سائو جيون جاني،
- پنھنجا ناتا، خوشبو ٿي ويا،
- خلق پوڄاري پيئسي جي آ،
- سدائين ڏولاون، ڏچن ۾ رھان ٿو،
- ڏکن جي پڄاڻي نه جاني ٿئي ٿي،
- ھو نه آھي ٻُسو ٻُسو ٿو لڳي،
- ڳوٺ وارا اوھان پيار ناھي ڪيو،
- منھنجي واعدي تي اعتبار ڪجان،
- اڄ ايئن ھن اسان جي شھر جون اکيون،
- جنھن دم تنھنجي تات ٿئي ٿي ،
- ادائن سان گھوري ڪو گھائي ويو آ،
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- سارَ تنھنجي پرين سلسلا ٿي ڪري،
- عشق آھي سُڪار جيون جو،
- پنھنجو يار درشن اڃان ڏي،
- سنڌ سان آھي چاھه اسان جو،
- آ خدا ڪائنات ۾ ڪيو ھي،
- اوھان جا اڱڻ ۽ دليون ڀي پٿر جون،
- ڇو مرڪ رُٺل آھي،
- سوا تنھنجي سڄڻ سائين بھارن ۾ مزو ناھي،
- ھاءِ چانڊوڪي ۾ تنھائي پرين،
- اک ڇنڀ ۾ وھي يار گذري وئي،
- عيد جون، بھار جون مبارڪون اٿئي پرين!
- وسي ديس تنھنجو ڀلارا ڀٽائي،
- ويو لھي انتظار نيڻن جو،
- بي رُخي دل بدن تي ھڻي ٿي چھا،
- چاھيندڙ سان چاھ ڪيوسين،
- ڳوٺاڻي ماحول ۾ پئي آ دل وندري!
- مٺا ماڻھو مون کان جدائي ڪري ويا،
- عشق وارن جو احترام ڪيو،
- رات ڪُٺي جا ناري وئي آ،
- سنڌ واسين جو ساھ سڪي ٿو،
- پيار ڍوَ تي ملي مان ڏنڊو ٿي پوان،
- ڪا ايرادن جي آھي اٽل ڇوڪري،
- تو جو مرڪي ڏٺو دل چري ٿي پئي،
- بي چيني ۾ قرار آيو آ،
- نفرت جو انڪاري آھيان،
- گھڻو ئي اوھان لاءِ سڪياسين، سڙياسين،
- ھن سان پيار پُراڻو آھي،
- سونھن ۽ سينگار ٿو موھي،
- تو اجائي ڏني معيار آھي،
- دل جا ھوندي ھُئي مرڪڻي ٽھڪڻي،
- پيار تنھنجو ملي ويو ھن کي،
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- ڪير آھي جو ايڏي سخا ٿي ڪري،
- نئين جواني جي سکي وسري نه ٿي،
- تنھنجي آئي تن من سارو،
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- شھيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- ٿورو وقت مون کي پيارا ڏيو ھان،
- ڪا خوشي ڪو قرار ڪونھي ڪو،
- تو کي ڏاڍو جناب چاھيون ٿا،
- ڪين ڪندي ڪر نيڻ جھڙالا،
- نيٺ دل جي صلاح ورتيسين،
- زماني جي ھر پل نظر ۾ رھياسين،
- تون جو سالن پڄاڻان آئين ڳوٺ ڏي،
- اجرڪ ٽوپي پايو سنڌي،
- جيئن جو نسري وھي، دل لڳي ٿي ويئي،
- ڪھڙو ھي سماج آ،
- مرڪندي ٿو ملين، ٿڪ لھي ٿا پون،
- حال دل ڪنھن سان ڪيان مان دلربا،
- ھن نگر ۾ مون ڏٺي آ سندري،
- احساس ھئڻ گھرجي،
- وايون
- سوچئون ڪين صبر سان،
- ڪارنھن جا الزام،
- ڀورل ڀيرن جو،
- پيار جون وايون گيت،
- نوان نوان ڪپڙا،
- ڏاڍو ٿي تڙپائي،
- منھنجو ٻاروتڻ ،
- ھن جي آمد جو ٻڌي،
- سيڪي اَنڀون، سنگ،
- شرميلي وينگس
- تنھنجي يادن جا،
- ڇو سنڌ بڻي مقتل،
- جنھن ۾ پنھنجو ميل ٿيو،
- ڪنھن سان سورَ سَلي،
- ڳوٺاڻي ناري،
- مُستقبل معمار،
- ساري ساري رات،
- تنھنجي ياد سکي،
- جنسار پبليڪيشن _ ميھڙ جا آيل ڪتاب
- ايندڙ ڪتاب
۽ پيار امن گھرجي.
جت سک جا گل مھڪن،
اھڙو ٿو چمن گھرجي.
نفرت کي ڪرڻ ھاڻي،
بس يار دفن گھرجي.
شل کيت رھن ساوا،
سُرھاڻ ۽ اَنُ گھرجي.
”مانجھي“ مُئي کان پو،
اجرڪ جو ڪفن گھرجي.