ڪنهن مسافر جان اڪيلو، ساڌٻيلو
ٿو سڏي، پريان بتيلو، ساڌٻيلو
ننڊ مان جاڳي اُٿيو ڀڳوانُ هو
ڪو پُڳو ساڌو اويلو، ساڌٻيلو
مست آهي تو جيان سنڌُو هِتي
ٿي وڃي محبوب! ميلو، ساڌٻيلو
زندگي آهي گروءَ جو گيانُ ڪو
دردُ آهي ڄڻ ته چيلو، ساڌٻيلو
ڌرم تي جيڪو ڇڄي انسان کان
ٿو چوي تنهن کي ڳهيلو، ساڌٻيلو
وڻَ جي ڀاڪُر مان پکي اُڏري ويا
بازُ پهتو ڪو سويلو، ساڌٻيلو
شامَ جي چُنري ستارا ٿي وئي
جل پرين جو آ جهميلو، ساڌٻيلو