شاعري

ڪرڻي جھڙو پَلُ

”امداد بنيادي طور رومانوي شاعر آهي. هن جي لفظ لفظ، سٽ سٽ، بند بند مان رومانيت جو هڳاءُ پيو اچي. سندس لهجو ٿڌو، ڌِيمو، ڇهندڙ ۽ سڌو (Direct) آهي. ائين جيئن ڄڻ ڪو ڳراٽڙي پائي پيو ڳالهائي. ڪن ۾ هوريان هوريان سُريلي سُس پس پيو ڪري. سندس وار سنواري، تڪي نهاري، پنهنجي مخصوص مُرڪ جي گهراين ۾ لڙڪ لڪائي، من ئي من ۾، ڪڏهن پنبڻن کي، ڪڏهن پيشانيءَ کي، ڪڏهن کاڏيءَ جي جرڪندڙ تِر کي، پنهنجن واراسيل تتل چپن سان پيو چمي. شاعري اها، جيڪا ذهن کي ته ڌوڏي، دهڪائي، لوڙهي، ولوڙي ڇڏي، پر سچ پڇو ته شاعري اها جيڪا خيال کي زندگي ڏئي، سونهن سوڀيا ۽ چنچلتا بخشي، نرم جسم ۽ گرم ساهن سان سينگاري، ائين اچي آڏو بيهاري، جو خود خلقڻهار ڪويءَ کان ڇرڪ نڪري وڃي.“

Title Cover of book Kirny Jehro Pal

جاڳي جڳ جاڳائجان!

جاڳي جڳ جاڳائجان!


وڏي واڪي ڳائجان،
جاڳي جڳ جاڳائجان.

جيسين سِر جو سانگ ڙي،
پير نه پِڙَ ۾ پائجان.

مينديءَ بدران رَتَ کي،
هٿَ- تريءَ تي لائجان.

سوريءَ سيج سجائجان،
ڪُرکي مَرِ نه لائجان.

سنڌ سدا توساڻ آ،
متان ڪڏهن گهٻرائجان.

موچاري هر مهل آ،
مَلهي مهل ملهائجان.

اُماس ۾ ”امداد“ تون،
ڪونجن جان ڪُرلائجان.

غدار نه ٿيجان ڪڏهن،
زهر انهيءَ کان کائجان.

گهور گهنگهور ٻاٽ ۾،
واٽَ مَ وِيرَ وڃائجان.