ڪانڊيري نالي هُو هاري
ڪانڊيري نالي هُو هاري
ڪالهه مري ويو سيءَ تپ ۾
ڪانڊيري جو ڏاندن جوڙو
پر سياري ۾ چورن ڪاهيو،
جنهن تي ڪتي ڪيڏو باهيو،
ها پر رات به ڪاري آهي
جنهن کان توبه زاري آهي
ڇا ڇا ٿي تاريخ ڦلهوري
چورن جا ٿي پيرا ڊاهي،
هن جي زال ته رليون ٺاهيون
ڪيڏيون پياريون ڀليون ٺاهيون
جنهن ۾ هن هئي ننڊ به ٽانڪي
پنهنجو سارو نور به ٽوپيو
اڊڙيل هر هڪ سور به ٽوپيو
ڄڻ هن سارو ديس سبيو هو
پنهنجو هر آسيس سبيو هو،
سي به وڏيرنِ کي ته وڻي ويون
جيڪي آخر مفت کڻي ويون
هن کي رئيس وڏي وٽ وهندي
پورو سال هي نائون ٿيو هو
هيل فصل به ته ڍلو ٿيو هو
۽ ليکو به ته لائون ٿيو هو
هن کي ڪڏهن خط نه آيو
هن کي ڪڏهن تار نه آئي
هو جو ڪنهن کي ياد نه آيو
هن جي ڪنهن کي سار نه آئي
هن جي ڪا ائڊريس نه هئي
هن جو ڪو گهر نمبر ناهي
هن جو گهر آ واٽر ڪپ ۾
ڪالهه مري ويو سيءَ تپ ۾
ڪانڊيري نالي هڪڙو هاري.