ڪامريڊ سوڀو ذھني طرح ھڪ پڪو سوشلسٽ ھو ۽ ھن پنھنجي سڄي زندگي اميريءَ، وڏيرا شاھيءَ ۽ سرمائيداريءَ خلاف جنگ جاري رکي ۽ ڪڏھن بہ اصولن تان پوئتي نہ ھٽيو. ھن ان مقصد لاءِ قيد ڪاٽيو ۽ ڪيئي ڏُک ڏٺا. ھو پنھنجي اندر جي آڻڌمانڌ ۽ بيوسيءَ کي لفظي روپن ۾ سرجي ڪھاڻيءَ جو روپ ڏئي ٿو. سندس ڪھاڻين جو عرصو پنجاھہ سالن تي پکڙيل آھي. سندس ڪھاڻيون ”ڀاڄوڪڙ“، ”خودڪشي“، ۽ ”ڪجه ڇوڪر ھيئن بہ پيار ڪن ٿا“، شانتينڪيتن واري زماني ۾ انگريزيءَ ۾ لکيل آھن، جيڪي سنڌيءَ ۾ ترجمو ڪيون ويون آھن. سندس ڪھاڻين ۾ سنڌ جي بھراڙيءَ توڙي شھرن جي زندگي ۽ مسئلن جي تصوير پيش ڪيل آھي. سندس ڪھاڻين ۾ ڪونہ ڪو بامقصد پيغام آھي، جيڪو ھر دور جي پڙھندڙ کي اتساھہ بخشيندو رھندو.