هي ڪتاب نوجوان شاعر مخمور رضا جي واين جو مجموعو آھي ساجد سنڌي لکي ٿو:
”نهايت نفيس سڀاءَ ۽ معصوم صورت جي هن قلم ڌڻيءَ جيترو تيزيءَ سان لکيو آهي، اوترو ئي سندس شاعريءَ ۾ وڌيڪ نکار پيدا ٿيڻ لڳو آهي ۽ کيس ڀرپور موٽ به ملي آهي، اهوئي سبب آهي جو مخمور ٿوري عرصي ۾ محبت ۽ مڃتا جا ايترا ته موتي ميڙيا آهن جو پاڻ “اسان جي منزل، اڃان به اڳتي” جو ورد پچاريندي ٿڪجي نه ٿو. ھن مجموعي ۾ سندس اندر ۾ وڍ وجهندڙ پيڙائن ۽ ڀوڳنائن جا اولڙا پنهنجي موجودگيءَ احساس کان آشنا ڪرائين ٿا.“