پاڻ!
پاڻ ملياسين اِيئَن،
سنڌُو جي وچ سِيرَ ۾-
سهڻي ساهڙ جيئَن!
اِيئَن ملياسين پاڻ،
ڀاڪر پائي جنءَ ملي-
ساگر سـنـڌُوءَ سـاڻ !
ساڻ سُمهين هيڪر!
تو جهڙي رچنا پرين،
رَچي سگهان جيڪر!
***
هي ڪتاب سنڌي ٻوليءَ جي نامياري شاعر امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. امڊاد حسيني صاحب لکي ٿو:
”عشق زندگي ۽ شاعري الڳ الڳ هوندي به الڳ نه آهن ـ اهي پنهنجي مقرر وقت تي ذهن جي آسمان تي، ٽيڙوءَ جي ٽِمڪي جيان آهن، جنهن ۾ ٽنهي ستارن جي هڪ جيتري اهميت آهي ـ ۽ منهنجي پـريـمـڪا، منهنجي ڪـويـتـا ئي ته آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو