(14)
صد شڪر لائق لکين مون وٽ محب مهمان ٿيا
1: قرب وڌ وستي وسي همدل هڙئي همخان ٿيا
ڪل ڪچهري زيب ور سُرها صحن ايوان ٿيا
2: سبز سڀ سوڪان ٿيون رحمت ابر نيسان ٿيا
عشق آبادي وڌي باغات بر بستان ٿيا
3: غم ويا خوش رهي مشڪل مڙئي آسان ٿيا
جان تان لٿڙي جفا دلگير جا درمان ٿيا
4: محفل محبن اندر گڏ ساز ڪل سامان ٿيا
راڳ رندي راز جا امرو نهي اعلان ٿيا
5: بي بها بحرين جا موتي پڌر پنهان ٿـيا
گفتگو گوهر ڇٽن هٿ لعل دُر مرجان ٿـيا
6: معرفت جي ملڪ جا عارف با الله عرفان ٿـيا
عاشق و معشوق هڪ منجهه عشق جي ميدان ٿيا
7: معنوي صورت سڄڻ سيرت حسن سبحان ٿيا
سونهن سهڻن جي پسي شمس و قمر قربان ٿيا
8: پي پيالا پُر پريمي مست منجهه مئخان ٿيا
خُمر ڪنهن خاصي کنيان عرشن مٿي آشيان ٿيا
9: رک طلب تهدل انهن جي مرد شهه مردان ٿيا
تن منجهان معشوق علي قربان تن ڌن جان ٿيا.