عبدالستار ميربحر
پيءُ جو نالو: غلام رسول ميربحر
ڄم جي تاريخ: جنوري 1969ع
تعليم: بي. اي
سگهڙائپ جي شروعات: 1985ع
فن جو استاد: وريام فقير شيخ
پيشو: استاد
ائڊريس: ڳوٺ غلام رسول ميربحر پوسٽ ڪرمپور تعلقو خانپور، ضلعو شڪارپور
[b]سينگار[/b]
هئي مهل مٺي، اها پرهه ڦٽي، ٿي ذات ڪٺي، گنهگارن سان ويچارن سان،
آيو نور هتي، هي حضور هتي، ٿيو ظهور هتي، سينگارن سان، هٻڪارن سان
سردار سڀن، مڃو نور نبن، ديدار ٿين، جهلڪارن سان، چمڪارن سان
ربيع الاول، بيحد ڀريل، رحمت رچيل، ملهارن سان، به بهارن سان
تنهن کي تاج مليو، معراج مليو، ڏکين ڏاج مليو، گفتارن سان، پر پيارن سان
ٿيا ڀاڳ ڀلا، مٺا ماڳ ڀلا، لکي لاڳ ڀلا، سو ڀارن سان، سونهارن سان
پيا جڳ جهڪي، ڪئي ياريڪي، مِٺي مهر مڪي، ڪلهه وارن سان، اڄ وارن سان
ڪعبو پاڪ ٿيو، افلاڪ ٿيو، هر چاڪ ٿيو، پيزارن سان، پڪ پيارن سان
پڪا پار ڏنا، “ستار” ڏنا، سي غفار ڏنا، تن پارن سان، سيپارن سان
[b]سينگار[/b]
ساراهيان سچو ڌڻي، جيڪو مالڪ آ ملڪن
موڪليائين مير مرسل کي، آڌار جو اڙين
آستاني عجيب جي تي، پيا جڳ جهڪن
ماڻهو ملڪ مستان ٿيا، مُلُڪُ ڏسي مرڪن
عرش فرش تابع تنهن جي، سردار آ سڀن
آمد آ عجيب جي، جرڪايو جڳن
چنڊ لٿو چير جي، ٿا ڪيئي ڪهاڻيون ڪن
موهيو مرڪ پرين جي، ٿا تابع سڀ ٿين
ڏنگن کي ڏيکاريا، معجزا محبوبن
پٿر تري پار ڏانهن، اوچا پيا ته اچن
پاڇو نه ٺهيو پياري جو، ظاهر زمينن
گفتار ٻڌي گوهر جي، ڪوئلون نا ڪوڪن
سوجهرو ٿيو “ستار”چئي، جانب پيا جرڪن
ڪاروڪفر ڪٽجي ويو پيا ڪلمو پاڪ پڙهن
اڃان وڌ آهن، پر مون ماٺ ڪئي “ميربحر” چئي.
[b]ٻولين جو سينگار[/b]
مرگهه اکيون محبوب تنهنجون، عجب جن ۾ اسرار
مازاغ البصر جو، ڪجلي ڪيف قرار
عيدن کان وڌ عيد ڀانيان، درگن جو ديدار
آنکه اکيان آئيز آهن، نيڻ نوراني نروار
عين الستي اربيلا جن ۾، خوبان خوب خمار
چيرون چشمن چريو ڪيو، ويو دل کسي دلدار
ڇم کنيائين ته ڇاتيءَ تي، ڇرين ڪيو ڇلڪار
من مست ٿيو “ميربحر” چئي، جڏهن ڪيو وار پنبڻن جي وار
ڏين کن پيغام خوشيءَ جو، ڪري اشارن ۾ اقرار
بس حج اڪبري حاصل ٿيو، مليو جڏهن منٺار
ڳائي احسان “عبدالستار”، ثنا ساري عمر سڄڻ جي
[b]سينگار[/b]
ڪامل ته ڏٺا هوندءِ اڪمل کي ڏسڻ سک
جميل ڏٺا هوندءِ، اجمل کي ڏسڻ سک
ويس وڳا ويتر دنيا ۾ هزارا
پٽ پٽيهر پائن بخمل به آهن بارا
محبوب جيڪي پهري، مزّمل کي ڏسڻ سک
وَنَفختُ فِيہِ مِن روحي ڏسڻ ساهه کي سوچي
پائي جيءَ اندر ۾ جهاتي لهه لال کي لوچي
هاديءَ سندي هيڏي هلچل کي ڏسڻ سک
ملڪ آ مؤلا جو ۽ منصور به زياده
ڦٽيل ڦٽ فيراقي، چڪچور به زياده
ٻيا ڪوس ڏٺا هوندءِ ڪربل کي ڏسڻ سک
انا احمّد بلا ميمي هيڪڙائي حق
“ستار” آ سڄڻ جي نه شان ۾ ڪو شڪ
رهبر جي ان رمز ۽ لعل کي ڏسڻ سک
[b]سينگار[/b]
آيو سڀن جو سردار، سو آ مدني مختيار
ويا گندايون ۽ گوڙ، ٻڌا محبت اچي موڙ
جوڙي جاني اهڙي جوڙ، ڪئي تونگر اچي توڙ
آيو اکڙين جو ٺار، سو آمدني مختيار سو مدني آ مختيار
آيو آخر ۾ امام، ٿيو پورو هت پيغام
اهو نبين جو نظام، اٿس نوانوي نام
آيو ڪامل ڪلنگي دار، سو آمدني مختيار سو مدني آ مختيار
ڪريا ڪفر جا ڪوٽ، هڪ چشمن جي چوٽ
ڪيئي گهائي وڌا گهوٽ، آهي عجيبن جي اوٽ
آيو اڙين جو آڌار، سو آمدني مختيار سو مدني آ مختيار
وهه محبوبي معراج، ٿيو طٰہٰ جو تاج
ڏسو ڪامل جو ڪاج، ڏنو ڏاتر هو ڏاج
ٿيو دوبدو ديدار، سو آمدني مختيار سو مدني آ مختيار
ڏسي رهبر اهڙي راهه، ٻڌي سهڻي جي صلاح
جيڪي هليا همراهه، نه ٿيا گوهر گمراهه
رکيل اهڙو اسرار، سو آمدني مختيار سو مدني آ مختيار
کليا ديدارن جا در، ڏٺا ملائڪن منظر
تن جي پوري ڪئي پرور جا آس هن اندر
مليو مڙني جو مهندار، سو آمدني مختيار سو مدني آ مختيار
ڪيا عاشقن الغار، ٿيا سهنج ۽ سُڪار
ڪئي مزمل مهڪار، لٿا اهنج ۽ آزار
مليو سائين آ “ستار”، سو آمدني مختيار سو مدني آ مختيار