هڪڙو ئي ‘حُسين عه’ آهي.
ڏس! کوڙ يزيد آهن.
پئسي ئي ڪَيا ڪيڏا،
اِيمان خريد آهن.
اڄ کوڙ ٿيا ماڻهو،
پاڙي جا پليد آهن.
‘موهن’ جي مِٽي ڀرسان،
مدفون شهيد آهن.
ها، يار گهڻا ٿي پيا،
لاغرض بي ديد آهن.
توُن سڀ کان نرالو آن!
هُون کوڙ ‘سعيد’ آهن.
ڇو خيال پراڻا هِن؟
ماڻهو ته جَديد آهن.
_______________
سعيد: خوبصورت شاعر سعيد ميمڻ