ارپنا
سنڌي ٻوليءَ جي
سچن تخليقڪارن ۽
قلمڪارن جي نانءِ
علي محمد ”درد“ سولنگي
شخصيتون ۽ خاڪا
قَدرُ منجهہ ڪِنار
علي محمد ”درد“ سولنگيءَ جو هي جامع ڪتاب، پروفائيل انٽرويوز تي آڌاريل آهي، هن ڪتاب ۾ سينيئر توڙي جونيئر 63 قلمڪارن جا خيال شامل آهن، جيڪي ذاتي انٽرويوز، ايميل. فون، واٽس ايپ يا ميسينجر ذريعي ڪيل آھن. ھنن مان گهڻا انٽرويويز مختلف اخبارن ۾ ڇپيل آھن. سنڌي ادب ۾ اهڙا ڪتاب گهٽ سھيڙجن ٿا، جن ۾ هيڪاندي معلومات آهي. هن ڪتاب جي صورت ۾ جيئن علي محمد هيترين شخصيتن کي يڪجا ڪري تاريخ ۾ محفوظ ڪيو آهي، اهڙو ڪم ٿورڙن ماڻھن جي حصي ۾ اچي ٿو.
- 4.5/5.0
- 67
- 15
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- علي محمد ”درد“ سولنگي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ارپنا
- سنڌسلامت پاران
- اداري پاران
- پنهنجي پاران!
- پروفائيل انٽرويوز
- محبت سواءِ انسانُ اَڌُورو آهي ….. ابن لائق سومرو
- اڄ ڪلهه واري تنقيد جي معنيٰ آهي ٻئي جو پٽڪو لاهڻ…… استاد لغاري
- ادبي ڪتاب ئي منهنجا استادَ آهن ….. اصغر گگو
- اڄ ڪلهه وارو ادب مطمئن ڪندڙ هرگز ناهي ….. امام راشدي
- آئون طبيعتن سادي آهيان…..امر خورشيد شاهه
- شهرت ۾ عزت هُجي ته ڇو نه وڻندي! …..ايس نسيم ميمڻ
- عورت هر روپ ۾ خوبصورت آهي……آخوند نُور احمد ڏََهوٽُ
- پنھنجن کان شڪايت آھي جيڪي ھر ھر مارن ۽ جيارن ٿا …..برڪت ملڪ
- هر ڪو ليکڪ ساراهه چاهي ٿو تنقيد کيس ڪباب ۾ هڏي لڳندي آهي….. ڀڳوان نردوش
- مون لکڻ جو هُنر اَندر جي اُڌمن ۽ ڪيفيتُن منجهان سِکيو ….. تحسيم تبسم سومرو
- عورت عظيم ۽ هر صورت ۾ احترام لائق آهي …... پرهه سنڌو
- امڙ جو وڇوڙو، جيون جو وڏو گهاءُ آهي جيڪو ڀرجڻ جو ناهي ….. پريتم قاضي
- پرائو ڏک به پنهنجو لڳندو اٿم …. جعفر شاهاڻي
- پاڻَ کان هڪ شڪايت ضرور اٿم ته ايتري سادڙي طبعيت ۽ حساس دل وارو ڇو آهيان!؟ ….. جيئند علي مهر
- اها شهرت جيڪ عاجزي ۽ اِنڪساري سيکاري، اها پسند آهي …..ڄام صنم سنڌي
- محبت کان عاري وجود پٿر کان وڌيڪ اهميت نه ٿو رکي ….. خالده منير
- جتي تعليم جو فقدان هوندو اُتي ادب کي اُها اهميت ڪيئن ملي سگهي ٿي، جيڪا هُن جو حق آهي…. خالده نسرين
- شاعري روح جي رمز آهي، جنهن کي سمجهڻ لاءِ به هڪ گداز مَن جي گهھرج هُجي ٿي. ….. ڊاڪٽر احسان دانش
- علمي اڻاٺ سبب تنقيد برداشت نه ٿي ڪئي وڃي….. ڊاڪٽر رياضت ٻرڙو
- جينيئن ليکڪ کي پذيرائي ملي ٿي. …ڊاڪٽر شير مهراڻي
- سنڌي ٻولي گهرن مان گم ٿيندي پئي وڃي ….. ڊاڪٽر هوند راج بلواڻي
- پاڻ کي مطمئن ڪرڻ لاءِ ڪڏهن به نه لکيو آهي….. رضوان ڪابورو
- اسان جو هَر ليکڪ پاڻ کي سَمجهي ٿو ته مان سڀ کان سُٺو ٿو لکان…..زيب ڪنگو
- لکڻ وقت مون ۾ مان نه هوندو آهيان، ڪو اچي مون کان لکرائيندو آهي…. سڪندر سرواڻ
- انائن جي ور چڙهي ويل مُحبتون، رتُ جي رشتن جي شُناس وساريندي دير نه ڪنديون آهن. سيما عباسي
- زندگيءَ جو سمورو فلسفو مُحبت ۾ ئي سمايل آهي. شعبان ”منتظر“ ملاح
- مون جيڪو لکڻ چاهيو سو اڃا لکي ئي نه سگهي آهيان. شمس مارئي
- افسوس سان چوڻو ٿو پوي ته اسان جو سماج مرڻ کان پوءِ مڃتا ڏيندو آهي…شمن لاشاري
- آزادي، عزت ۽ آبرو سان جيئڻ عورت جو حق آهي…صنم نجيب
- حسن جي بي رُخي لکڻ تي مجبور ڪندي آهي …. صوفي خادم فقير
- ساريون چون ٿيون، اسان سُڳداسي چانور آهيون
- منهنجي نظر ۾ غليظ ۽ گندي ۾ گندو لفظ نفرت آهي. طالب حسين سولنگي
- جن سان وفاداري ڪيم، تن کان نفرتون پلئه پيل ڏسندو آهيان ته جيءُ جهُري پوندو آهي. ظفر پياروي
- جڏهن تنقيد ذات تي لَهي ايندي ته اها برداشت نه ٿيندي.. عاجز ڏاهري
- مطالعي کان خالي ادب سرجڻ ڪاٺَ جي ڪُنِي چاڙهڻ آهي…عبدالجبار ”عاجز“ منگي
- ڀلي حقيقي زندگيءَ ۾ ايماندار نه ھجان پر لکڻ وقت ايماندار ٿي ويندو آھيان. علي رضا قاضي
- اڄ جا گهٽ پڙهيل مرد ٽوٽي يا گهٽ ڪمائو آهن جنهن ڪري عورت کي روزگار لاءِ ٻاهر نڪرڻو پوي ٿو. عين سحر
- دل بادشاهه آهي، پنهنجي مرضيءَ جي مالڪ … ”غزل“ قمر النساءِ سومرو
- مان لکڻ وقت محسوس ڪندو آهيان ته مون تان وزن لهِي رهيو آهي ۽ مان هلڪو ٿي رهيو آهيان… غلام حيدرگهايل لغاري
- عورت جي دل سمنڊ کان به وڌيڪ گهري آهي.. ڪونج بَلوچُ
- اڃا تائين سُڌري ناهيان سگهيو… گل بهار باغائي
- دل خدا جو گهر آهي اها پاڪيزه هئڻ گهرجي.. گل ٽکڙائي
- لکڻ وقت ڪڏهن عاشق، ڪڏهن معشوق، ڪڏهن ظالم، ڪڏهن مظلوم، ڪڏهن خوشي، ڪڏهن غم، هر ڪيفيت غالب ٿيندي آهي… گل شير لوچي
- هر عورت ظالم به نه آهي ۽ هر عورت مظلوم به نه آهي… مايا ساگر اوڏ
- سرڪاري ادارن ۾ ياري، دوستي ۽ چمچاگيري ٿي هلَي … مٺل جسڪاڻي
- فطرت پسند ۽ مخلوق سان مُحبت ڪندڙ آهيان… مجيد نائچ
- انسان جي داخلي ڪيفيتن جي بي ساخته اظهار جو نالو شاعري آهي… مختيار چنو
- اڄ جي دور ۾ ڌرتي ۽ ڌرتي ڌڻين جو درد وڏو آهي … مرتضيٰ لغاري
- جيڏو وڏو عهدو، اديب ۽ شاعر به اوڏو وڏو ليکيو وڃي ٿو… مريم مجيدي
- تنقيد هڪ اهڙي ڇُري آهي، جنهن سان ڪنهن جي بِه اُبتي سُبتي کَل لاهي سگهجي ٿي… مشتاق بخاري
- مون کي عشق ئي لکڻ لاءِ اتساهيو… ملڪ وحيد
- مون کي شڪايت آهي اُنهن ڪردارن کان جيڪي هميشه ٻين جا پيرَ ڪڍڻ ۾ سرگرم هوندا… مير چند اوڏ
- ڏاتِ هڪ وڏو سمنڊ آهي… مير سردار چنڙ
- رشتن جا احساس مري ويا آهن… ميمڻ روشن تبسم
- جيترو درد وڌيڪ، اوترو تخليق وڌيڪ سگهاري …. نسيم حيدري
- هر ڪو سيرُ ٿيڻ جي ڪوشش پيو ڪري … نياز الاهي ابڙو
- نفرت اُڏهيءَ وانگر آهي … واحد سوز ملاح
- تنقيد نگار اڻڌريو ناهي … وسيم آڪاش سيتائي
- شاعري منهنجي محبوبه ۽ منهنجو روحُ آهي … وفا چولياڻي
- عشق کان وڌيڪ ٻيو استادُ ڪيرُ؟ … وفا صالح راڄپر
- اسان وٽ سنجيده ماڻهو گهٽ ٽوڪ ۽ طنز وارن جو تعداد ڳَچُ آهي …. وفا ڪوڙل چنا
- زندگي هڪ خوبصورت خواب جيان آهي … هاشم شورو
- مُحبت زندگيءَ جو اٽوٽُ حصو آهي … هينا هِير آگناڻي
- مرڪ پبليڪيشن ڪراچي جا ڇپيل ڪتاب