جهڙالي يار موسم آ، جهڙالا نيڻ ٿي پيا هِن،
پرين جي پاڻ سان ناهين، تہ آلا نيڻ ٿي پيا هِن.
پڇائن ٿا شھر سارو، چرين وانگي هي ويچارا،
پرينءَ کي ٿا پيا ڳولھن، ملالا نيڻ ٿي پيا هِن.
ڏسو بي نور آهيان مان، حسن ريءَ حافظو ناهي،
عجيبن جي اچڻ سان ير، اجالا نيڻ ٿي پيا هِن.
کڻي اکڙيون ڏسي جنھن کي، اهو اتڙي وڃي جهلجي،
سڄڻ جا يار سچ پچ ۾، تہ جهالا نيڻ ٿي پيا هِن.
اکڙين جا اشارا هن، ڪڏهن ها ۾ ڪڏهن نہ ۾،
الائي ڇو عجيبن جا، تہ هاءلا نيڻ ٿي پيا هِن.
نٿو جاني ڏسان جيسين بدن ۾ بيقراري آ،
مڃان ٿو يار ميراڻي، موالا نيڻ ٿي پيا هِن.