شاعري

سنڌ، سونھن ۽ سچ

سجاد ميراڻيءَ جي شاعري سادي سلوڻي ۽ ترنم  سان ٽمٽار آهي. سادگي ۽ سچائيءَ سان سرجيل سندس شاعري ادبي سنگت جي مشاعرن ۽ ميڙاڪن ۾ گونجندي ٻڌڻ ۾ ايندي رهي ٿي. سجاد ميراڻي سنڌ جي انھن شاعرن ۾ ڳڻيو وڃي ٿو جن جي شاعريءَ ۾ پختگي خيالن ۾ توانائي ۽ تازگي بہ آهي تہ سچائي بہ. هن جا شعر فن ۽ فڪر ڏانھن قدم وڌائيندي نظر ايندا آهن.  سجاد ميراڻيءَ جي هِن شعري مجموعي کي پڙھي لڳي ٿو تہ هُنَ سوين لڙڪ ۽ مُرڪون، عڪس ۽ احساس سھيڙيا آهن. 

Title Cover of book سنڌ، سونھن ۽ سچ

ڏسو ماڻھپو ويو موڪلائي،

ڏسو ماڻھپو ويو موڪلائي،
ڇا ٿي ويو آ اسان کي الائي.

مذهب جي نالي ۾ ماڻھو ڪسن ٿا،
مذهب تان ويساھہ ڇڏيو ٿئون کڻائي.

ڪتابن بنا هو سڏائي ٿو مفتي،
ٿو ڪافر ۽ مومن جي فتويٰ ٻڌائي.

نہ رومي نہ جامي نہ سعدي ۽ نہ سامي،
اسان صوفين کي ڇڏيو آ ڀلائي.

ڀٽائيءَ جي پڙ ۾ ڄڻيو ٻار گونگيءَ،
اهو ٻار پيءُ جو ڇا نالو ٻڌائي.

هاريءَ جي نياڻيءَ وڏيرو کڻي ويو،
وڏيري جي ڌيءَ کي ويو نوڪر ڀڄائي.