اسانجو عشق!
اسانجوعشق ھي آخر،
غُلامي کي ٿڏي وجھندو،
اسان کي چونڊ آ ڪرڻي ته،
پنھنجو پيار ڪيئن ھوندو؟
اسانجي محبتن جو،
مُک مھانڊو ڪيئن ھجڻ گھرجي،
اسان کي ھن ھوا تي،
پير ڏئي ۽ ڪيئن ھلڻ گھرجي،
اسانجو سور ڇا آھي،
انھي کي ڪيئن سلڻ گھرجي،
اسين پنھنجي وڇوڙن جي به،
ڪريون وارثي ويھي،
اسين پنھنجي ملڻ جي،
مالڪي به خود ڪريون بيھي،
اھا مرضي اسانجي آ،
اسين ڪيئن ٿا ملڻ چاھيون،
رُسڻ تي ڪيئن ٿا روئون،
۽ خوش ٿي ڪيئن کلڻ چاھيون،
اسين پنھنجي محبت جي،
سدا نرمل نشانين کي،
ڀلي مھنگو ڪري ڀانيون،
ڀلي سستو ڪري سمجھون،
اسين پنھنجي حياتين جا،
ڪريون ته فيصلا ڪھڙا،
اسين پنھنجي ستارن جون،
اکيون ڪيئن ٿا ڍڪڻ چاھيون،
اسين پنھنجي اُداسين جون،
ڳليون ڪيئن ٿا گھمڻ چاھيون.
دريا جي ڪپر تي ڪوئي،
ڪري ڪو دل لڳي،
ڪٿي ڪنھن باغ ۾،
ڪنھن بئنچ تي ويھي،
ملائي ھٿ ٿو ٻئي،
پريان بازار مان،
محبوب کي ڀاڪر ۾ ڀري نڪري،
ڪناري سمنڊ جي،
پنھنجي سڄڻ جا زلف سلجھائي!
انھيءَ جو حق اسان کي ھت
سڄو حاصل ھجڻ گھرجي.