چاهتن جـــــي ديـــــس ۾،
نفرتن جو آهي هُل.
خوشبو روئي پئي،
شاخ تـــــان ڪِريو ڪنول،
چاهتن جي ديس ۾.
هڪ چمي سان ڊاهجي،
بيرخين جو هي جبل،
چاهتن جي ديس ۾.
نرگسي احساس ٿا،
تلـــــخ لهجا ڪن قتل،
چاهتن جي ديس ۾.
دل صحيفو پاڪ ٿي،
روح تنهن جو ٿي رحل،
چاهتن جي ديس ۾.
درد تنهنجي جو “وفا”،
ڪير ڳولهـــــي يارحل،
چاهتن جي ديس ۾.