ساميءَ جا سلوڪ هند توڙي سنڌ ۾ گهڻو مشهور آهن .ساميءَ جي شاعريءَ تي ڪجهه تحقيقي ڪم ورهاڱي کان اڳ ٿيو ،پر بعد ۾ شڪارپور جي مشهور تعليمي اداري سي اينڊ ايس ڪاليج جا ٻہ نامور استاد ۽ محقق پروفيسر جهامنداس دوارڪا داس ۽ ڀوڄراج هوتچند ناگراڻي پنهنجي پنهنجي سر ساميءَ تي تحقيق جو ڪم ڪري رهيا هئا ،پر ورهاڱي سبب اهو ڪم مڪمل نہ ٿي سگهيو ۽ نہ ئي شايع ٿي سگهيو .ڪجهه عرصي کانپوءِ ڀوڄراج هوتچند ناگراڻيءَ جي محنت سان 1955ع ۾ پهريون ڀيرو بمبئيءَ مان ’ساميءَ جا سلوڪ ‘(پهريون ڀاڱو )شايع ٿيو. ڪتاب ۾ ’گذارش ‘نالي عنوان هيٺ ناشر لکي ٿو ته ،”سنڌي ادب ۾ شاهه ،سچل ۽ سامي هڪ اهڙي ٽہ مورتي آهي ، جنهن ۾ سنڌي تهذيب ۽ سنڌي قوم جي تمدني بنياد جو روح يا نچوڙ نظر اچي ٿو . اسان جي هنن ٽن شاعرن اسان جي ٻوليءَ کي نئين حياتي ڏني ، ان کي جيئرو رهڻ سيکاريو ۽ اهو ثابت ڪيو تہ هيءَ ٻولي دنيا جي انهن اعليٰ ٻولين مان هڪ آهي.“