تمبولا لڪي فارسم
”ٻه ننڍيون بدڪون _ Two Small Ducks نمبر ٻاويهه ”دخل تي ويٺل همراهه گولي تي لکيل نمبر پڙهي اعلان ڪيو اسان جي ٽيبل تي ويٺل هڪ چيني ڇوڪريءَ پنهنجي ڪاغذ تي ڇپيل اهو نمبر ڪٽيو. سندس جهازي بواءِ فرينڊ خوشيءَ مان کيس ٿڦڪي ڏني.
”شينهن جو پنجو“ دخل تي بيٺل هڪ ٻئي همراهه نمبر ٻڌائڻ جي شروعات ڪئي ”نمبر پنج.“
جن جي پنن تي پنج جو انگ هو انهن اهو ڪٽيو ۽ ڪجهه همراهن اهو ڏند ڪڍي خوشيءَ جو اظهار ڪيو ته سندن نمبر ڪٽجن پيا. ڇو جو جنهن جي پني جا سڀ نمبر پهرين ڪٽجندا ان لاءِ انعام هو. ۽ تمبولا ۾ انعام چڱا ڳرا رکيا وڃن ٿا.
”ابتو سبتو نمبر سڪسٽي نائن“ انائونسر وري اعلا ڪيو.
تمبولا اند جهازين ۾ ڪناري توڙي جهاز تي تمام مشهور راند/ جوا آهي، جو اها ٿورا ڄڻا به کيڏي سگهن ٿا ته گهڻا به. ان راند لاءِ فقط ننڍڙا پنا ڪتاب جي صفحي جي اڌ جيترا کپن. جن تي ويهه کن چونڪڙيون ٿين جن ۾ مختلف نمبر ڇپيل ٿين. اهي نمبر هڪ کان نوي تائين ڪي به ٿي سگهن ٿا. هڪڙي پرچي ٻيءَ کان مختلف ٿئي يعني ڪو نه ڪو نمبر ٻئي ۾ مختلف رکندا آهن. مثال طور هڪ پرچيءَ جي مٿينءَ قطار ۾ نمبر آهن. ٻه، يارنهن، ٽيهه، پنجيتاليهه، ۽ اسي، ته ٻيءَ پرچيءَ جي مٿينءَ قطار ۾ ضرور انهن نمبرن مان ڪو هڪ يا ٻه ڦريل هوندا. يا مٿين قطار ٻنهي جي ساڳي هوندي ته ٻي يا ٽي قطار جو انگ ضرور ڦريل هوندو.
راند کيڏندڙ اها پرچي مقرر ٿيل قيمت ۾ وٺندو آهي. قيمت ڪيتري به رکي سگهجي ٿي، جيئن ته روپيو، ڏهه روپيا يا هتي سنگاپور جي هن ڪلب هڪ پرچيءَ جي قيمت هڪ ڊالر رکي هئي. انائونسر وچان وچان نمبر چونڊيندو ويندو. گهڻو ڪري نوانوي بلور ٿين جن تي هڪ کان نوانوي تائين نمبر ٿين. اهي بلور برنيءَ يا پيالي ۾ رکي پوءِ هڪ هڪ ڪري ان نمبر جواعلان ڪندو آهي ۽ کيڏندڙ اهي نمبر پنهنجي پرچيءَ تان ڪٽيندا ويندا آهن. پوءِ جنهن جي پرچيءَ جا نمبر سڀ کان پهرين ڪٽجن، ان کي انعام ملندو آهي.
ڪڏهن ڪڏهن ته هڪ وڏو انعام سڀ نمبر ڪٽجڻ تي هوندو آهي ۽ ان کان علاوه ٻه ٽي ننڍا انعام پڻ رکيا ويندا آهن. جيئن ته جنهن جي پهرين مٿين نمبرن جي قطار ڪٽجي، يا جنهن جا بارڊر وارا نمبر ڪٽجن، وغيره وغيره. پوءِ هڪ راند بعد وري کيڏڻ لاءِ ٻيون پرچيون وٺبيون آهن. ڪوچاهي ته هڪ کان وڌيڪ پرچيون به خريد ڪري سگهي ٿو، بشرطيڪ ان ۾ ايتري ڦڙتي هجي جو هڪ ئي وقت سڀني پرچين جا نمبر جانچي ۽ ڪاٽي سگهي .
جهاز تي اڪثر ائين ڪندا هئاسين ته هر راند ۾ جيترين پرچين جو وڪرو ٿيندو هو، انهن پئسن جو چوٿون حصو رکي باقي پئسا انعام ۾ هلائبا هئا. پوءِ آخري راند ۾، هر دفعي جي راند مان بچيل پئسا به ملائي تمام وڏو انعام ڪري رکيو ويندو هو. جيڪو اڪثر ڪري SnowBall سڏبو آهي يا جئڪ _ پاٽ. خير ههڙن ڪلبن ۾ ته هر راند مان هوٽل جو به حصو ڪڍيو ويندو آهي. بس پوءِ جنهن هارايو ان جا ٻه چار ڊالر ويا، پر جنهن کي انعام مليو، ان جو عيش ٿي ويو. هوٽل وارن جو ان فائدي کان علاوه شراب ۽ شربت جو وڪرو پڻ ٿيو .
اسان جنهن وقت اچي ويٺا سين ان وقت تمام وڏي انعام سنو بال جي آخري راند هلي رهي هئي ۽ اسان کيڏندڙن جي چهرن جا تاثرات پڙهندا رهيا سين ته ڪير ڪير کٽڻ تي آهي. ڪي چيني هئا، ڪي ملئي، ڪي يورپين جهازي هئا، ته ڪي انڊونيشي ۽ انڊين پاڪستاني، ۽ سندن هتي جون چيني ملئي ۽ تامل ناڊو گرل فرينڊس هيون. هڪ همراهه ته بلڪل پاڪستاني انجنيئر جميل جهڙو لڳي رهيو هو. پاڪستان کان ملائيشيا بدلي ٿيڻ کان اڳ خالد جميل نالي هڪ سيڪنڊ انجنيئر امتحان لاءِ مون وٽ مئرين ڪاليج ۾ E.K (انجنيئرنگ ) پڙهڻ آيو هو. آصف کي چيم يار ڏس ته سهي بلڪل هو بهو خالد جميل جهڙو پيو لڳي. اڃا مهينو ڏيڍ ڪراچي ڇڏڻ وقت مليو هو. سندس امتحان ٿيڻ ۾ اڃا ٽي مهينا دير هئي. ذوالفقار کي ٻڌايم ته سامهون جيڪو ڪارن ڪپڙن ۽ ڳچيءَ ۾ سوني تار وارو چيني ڇوڪريءَ سان گڏ ويٺو آهي. ان جي شڪل منهنجي هڪ شاگرد خالد جميل سان ڪافي ملي ٿي. ان ئي وقت هن بيئر جو ڍڪ پي اسان ڏي نهاريو. ذوالفقار يڪدم چيو پراين ماڻهن کي ويٺا گهوري ڏسون اجايو ڦڏو نه ٿي پوي. ۽ اسان يڪدم کڻي ٻئي پاسي منهن ڪيو. هال ۾ چوڌاري ويٺل پنهنجين پرچين تي ڪنڌ جهڪائي اعلان ٿيل نمبر ڪٽي رهيا هئا.
”ٽوفئٽ ليڊيز _ Tow Fat Ladies نمبراٺاسي“ دخل تي بيٺل همراه اعلان ڪيو ۽ جن جي پرچين ۾ 88 جو انگ هو انهن ڪٽيو. ان بعد ٻين نمبرن جو اعلان ٿيو.
”سيلرس ليگ Sailors _ legs نمبر يارهون.“
”لڪي فار سم Lucky for Some نمبرستون.“
”Un Lucky نمبر ٿرٽين _ تيرهون ۽ نمبر ٽين _ ڊائوننگ اسٽريٽ“