ڪيو ٿا پيار جي ڪنهن سان، ٻڌائڻ جي ضرورت آ
سکن ۾ يا ڏکن ۾ ڀي، نڀائڻ جي ضرورت آ
چمن جا گُل پيا روئي، رُسي مُکڙيون ويون آهن
پرين پيارا! بهارن کي گُهرائڻ جي ضرورت آ
هَوائن ۾ هُڳائن سان، اشارو آ مِٺي مند جو
رُٺل دل کي رقيبن سان ملائڻ جي ضرورت آ
ڏيون ٿا دل خريدي ڪو، انوکو ٿا ڪيون سودو
رُڳو بس جيءَ پنهنجي ۾، رهائڻ جي ضرورت آ
پري ٿي سانورا توکان، اِهو آهي اسان ڄاتو
اڪيلائي پئي ماري، جيارڻ جي ضرورت آ
رکي دنيا رُڳو مطلب، اُميدون سڀ اجايون هِن
ڇڏي ٿي ”زاهده“، نفرت وسارڻ جي ضرورت آ