نظر کان پري ٿي نظارا ويا هِن
اسان کي ڇڏي ڇو سهارا ويا هِن
سدا جي رکن ٿا محبت اُهي ئي
نديءَ جا پري ٿي ڪِنارا ويا هِن
جُدائي ڏئي جن، اڪيلو ڪيو آ
مٽائي سڄڻ سڀ، اشارا ويا هن
وڻن تان وطن ڏي وڃن ٿا اُڏاڻا
ولر ڪي پکين جا اُڃارا ويا هن
اُجالا ڪرڻ ڪم اڏولن ٺهي ٿو
گگن کي اُجارڻ ستارا ويا هن
وڏي چاهه سان ڪي ڏِهاڙا رهي هت
مِٽي ”زاهده“ نيٺ سارا ويا هن