شاعري

خواب آوارا پکي

هي ڪتاب اسان جي دور جي خوبصورت شاعر احمد سولنگيءَ جي شاعراڻي تخليقن جو مجموعو آهي. لڇمڻ ڪومل مهاڳ ۾ لکيو آهي:
”احمد سولنگيءَ کي مان هتي نئين نسل جي نئين شاعريءَ جي علامت (symbol) ڪري ٿو کڻان. ان ٽهيءَ جا اڪثر شاعر فئشن پرستيءَ طرف مائل ٿي Stream of consciousness (شعور جي ڌارا) بدران Mainstream (روايت پرست ڌارا) طرف لُڙهندا ويا. جتي شاعري خود شاعرن مٿان نازل ٿيڻ جو فطرتي عمل ٿيڻ جڳائي، اتي هُو پاڻ شاعريءَ مٿان نازل ٿيڻ لڳا ۽ اهڙي افراتفريءَ واري دؤر ۾ ڪيترن کي لُڙ ۾ مزو لڳي ويو ۽ هُو راتورات شاعر ٿي ويا، پر شاعريءَ لاءِ جيڪا اندر جي سُوجهه ٻُوجهه گُهربل آهي، ان تقاضا تي احمد سولنگيءَ جهڙا ڪي ٿورائي تخليقڪار کَرا ثابت ٿي سگهيا.“
Title Cover of book خواب آوارا پکي

رات اُڀ تي ستارن جي سرواڻ ٿِي!

رات اُڀ تي ستارن جي سرواڻ ٿِي!
چنڊُ اُلهي وڃي، آءُ چانڊاڻ ٿِي!

مُنهنجي ڳوڙهن سان ڪڏهين ملي ڏِسُ مِٺي!
آءٌ ننڍڙي ندي، تون ته مهراڻ ٿِي!

تنهنجي آئي ملي، نُور تارن کي ٿو،
۽ گلن کي ملي، ماٽَ سرهاڻ ٿِي!

اي سرءُ جي هوا! گُهل نه منهنجي مٿان،
ساهَه مان ٿو ڇڻي، دردُ پيلاڻ ٿِي!

مان سدائين صليبن تي مُرڪان پيو،
بارگاههِ محبت جو اهڃاڻ ٿِي.