پن ڇڻ جي موسم
تنهائي
پن ڇڻ جي موسم
تنهائيءَ ۾ جاڳي پيو آ ماضيءَ جو هر غم
تنهنجو هر ڪو درد اکين جو پاڻي بڻجي ويو
لوڪ پُڇي ٿو ڇا لئه آهن مُنهنجون اکڙيون نم
تنهائي
پن ڇڻ جي موسم
مايوسيءَ جي پاڇن کان دل پَرتي رکڻي آ
آس چوي، ٿي لڙڪ اُگهي ڇڏ ٿيندي نيٺ ختم
تنهائي
پن ڇڻ جي موسم
مُند خزان جي زاهد ڪيئي جيئڙا جهوري وئي
هر ڪا وستي هر ڪو واهڻ هر پاسي هر دم
تنهائي
پن ڇڻ جي موسم
تنهائيءَ ۾ جاڳي پيو آ ماضيءَ جو هر غم
*