شاعري

وڻ وڻ منجھان واس

. ھي ڪتاب ڪاڇي (جوھيءَ) جي شاعرن مير محرم لغاري، خادم حسين جسڪاڻي، سڪندر اُداس لُنڊ، زين کوسي ۽ گهايل لغاريءَ جي شاعريءَ جو گڏيل مجموعو آھي. ڪتاب جي سھيڙ گهايل لغاري ۽ زين کوسي ڪئي آھي. علي دوست عاجز لکي ٿو:
”ڪاڇي (جوهي) جي خوبصورت شاعرن جِي شاعريءَ جو هي مجموعو ڏسي، مون جڏهن ان جي ورقن کي وَرائڻ شروع ڪيو، تڏهن منهنجي اندر جون سموريون دريون، هڪ هڪ ٿي ڪاڇي ڏانهن کُلڻ لَڳيون، جن مان ڪاڇي جا اُٺا، توڙي اڻ اُٺا واسَ ساهَن کي واسَڻ لڳا- مون خيال ئي خيال ۾، هڪ هڪ نظاري کي، اهڙي ته احترام سان، اکين سان لائي، چپن سان چُميو، جيئن ماڻهو، خانهءِ ڪعبه جي ڪُنڊ ۾ لڳل حجر اَسود کي چُمندا آهن. ڪاڇو به ته ائين ئي، حجر اَسود وانگر کير ٿر جبل جي ڪڇ ۾ رکيل پَٽن، پوٺن، وارِي ۽ ٽاڪرِ وارو علائقو وارِي ۽ ٽاڪرِ وارو آهي!“

Title Cover of book Wan Wan Manjhan Vaas

تُنهنجي صُحبت جو هي اثر هوندو،

تُنهنجي صُحبت جو هي اثر هوندو،
گھر جي هوندي ڪو دربدر هوندو.

مان جي روئندس ته هيڪلو روئندس؟
پر جي مرڪان ته گڏ شهر هوندو.

دل جي شيشي کي جو ڀڃيندو آ؟
شخص پڪ ڄاڻ سو پٿر هوندو.

مونکي جنت ۾ ڪٿ مزو ايندو؟
منهنجي ڪاڇي ۾ جي ڏُڪر هوندو.

لوڪ آڏو ته مون سان پرتو آ؟
هُن جي دل ۾ اڃان ڪَٽر هوندو.

زُلف رُخ تان هٽيا جيئن هوندا؟
اُڀ تي حيران ٿيو قمر هوندو.

ڪنهن جو مُرڪي ملڻ به ماکي ڄڻ؟
ڪنهن جو لهجو ڪڙو زهر هوندو.

راهه رابيل ٿي وئي آهي،
ڪنهن ته جوڙي جو ٿيو گُذر هوندو.