خواب ۾ پئي ڏٺم حور ڪمري اندر،
اک کلي هڪڙو هُس مور ڪمري اندر.
در کي تالو هڻي مان ستو هوس مگر،
ڪيئن آيا گھڙي سور ڪمري اندر.
وقت کي گھرج آ اٿ هلون دار ڏي،
رات آيو هو منصور ڪمري اندر.
روشني جي اگر جي ضرورت پئي،
خود جلائي ڪندس نور ڪمري اندر.
عشق منهنجي جو نوحو چون درد ٿا،
روز هوندو آ عاشور ڪمري اندر.
وقت! مونکان کسي زندگي جو مزو،
۽ ڪري وئين ڇڏي جھور ڪمري اندر.
تو مسيحا اچڻ ۾ گھڻي دير ڪئي،
دم ڏنو نيٺ دل چور ڪمري اندر.