وڃي ڏيو رئيس کي نياپو، تنھنجا ووٽر ٻڏي ويا ٿئي
انھن جي سار ڪا لھجان، سي ڪئمپن ۾ پڄي ويا ٿئي.
هو جيڪي ڪالھہ تنهجي لاءِ، سڳا ڀائر وڙھي پيا هئا،
انھن جو گهر ڪري پيو اٿئي، ٽپڙ سارا لڙھي ويا ٿئي.
ڪي هوندءِ ياد ديوانا، جهنڊو هڻندي ڪري پيا هئا،
سي تنھنجي ياد ۾ رئندي، لڳي ٿو ڄڻ ٿڙي ويا ٿئي.
انھن وٽ ڪئمپ ۾ کائڻ پيئڻ لاءِ بہ ڪجهہ ڪونھي،
گُهرڻ تي منھن ڪري ٽيڏو تنھنجا ليڊر چڙي ويا ٿئي.
اهي تنھنجو ئي ٻارڻ اٿئي، سڀاڻي لئہ سنڀالي رک،
مري ويا ووٽڙا کٽندءِ، ٻہ ٽي اڳ ئي ڦري ويا ٿئي.
تنھنجي يارن ٻنڊا لوڙھي، هٿن سان تن کي ٻوڙايو،
اڃا ٻين کي بہ ٻوڙڻ لئہ، وڏيرا سڀ مڙي ويا ٿئي.
اڃا “بيوس” لڳا پيا هن، مگر هڪ ڏينھن سڀ اٿندا،
ڪري وٺ ظلم وارو اٿئي، گڏيل ناهن ٽڙي ويا ٿئي.