عاشقانون ڪلام
قرب ڏيئي ڪيئي قابو، جيئڻ ناهي مون جڏڙيءَ جو.
اکيون اڪمل تنھنجون اڙيون، منھنجي جان ۾ جڙيون،
خوشيءَ مان ٿو کڻي کڙيون، موهي منڙو مون مٺڙي جو.
اکيون ڪاريون ناز واريون، مٺا منھن ۾ اٿئي ماريون،
تو بہ دوکي لئي ڌاريون، هڻن ڌاڙو ٿيون دلڙي جو.
اکيون تنھنجون آهن اهڙيون، وتن واسينگ جيئن وهڙيون
سوين ماري اچي سهڙيون، بچڻ ناهي مون بندڙي جو.
کڻي تون چاھہ مان چھريون، اچي ”گل“ سان ڪئي گهريون،
تنھن کي لائي ڇڏيئي لھريون، نہ ڪيئي ويچار وڇڙي جو.