• راند ڦٽائڻ وارا ڪاڪا
گهرڙا ڊاهڻ وارا ڪاڪا.
ڪنهن سڏايئي، ڪاڏهون آئين،
ڪهڙو حق ٿئي، ڇا ٿو چاهين.
سسئي جا رانديڪا ساڙي،
ڪهڙو بيٺين وير تون پاڙي.
گهر جو تاب اسان تي هاريئي،
مومل کي ڏَس ڇا لاءِ ماريئي.
رات گُڏي جي ٿئي ها شادي،
ان جي آندئي ڇو بربادي.
معصومن جو ڏِيل ڏري ٿو،
ڏس ڇا تنهنجو هيانءُ ٺري ٿو.
تنهنجو ڀي جي گهر ڪو ڊاهي،
۽ سڀ سک آرام ڦٿائي.
پوءِ تون روئندي لڇندين پڇندين،
ڏَس او ڪاڪا ڪجهه به نه ڪُڇندين.
بيهه ته مان بابَي کي سڏيان،
ڀائو کي ڀي اُن سان گڏيان.
پوءِ ڏسون ٿا ڪاڏي ويندين،
ڏنڊا وَسندا جاڏي ويندين.
*