شيخ اياز صاحب ھي ڪتاب جولاءِ ۽ آگسٽ 1988ع ۾ لکيو آھي. ڪتاب ۾ يادگيريون، تاثر، سياست ۽ فلسفي جون ڳالھيون آھن. ساڳي وقت آخري حصي ۾ روسي ادب بابت لکيو اٿس. مھاڳ ۾ شيخ اياز لکيو آھي ”مون کي اهو ڏسي خوشي ٿي آهي تہ منهنجي محنت سجائي ٿي آهي، منهنجون تحريرون سنڌ جي نئين ۽ پراڻي نسل ۾ باھ وانگر ڦھلجي ويون آهن ۽ منھنجي ادبي حاصلات لاءِ ساڳيو احترام ۽ محبت اُڀري آئي آهي، جا ڏهاڪو سال اڳي هئي، بلڪ اُن جو اظھار اڳ کان بہ وڌيڪ ٿي رهيو آهي. جي منھنجو ادب اُن وقت سنڌ کي ڪم اچي سگهي، جنهن وقت سنڌ جو وجود ئي خطري ۾ هجي، تہ مون کي ان جي پرواھ نہ آهي تہ اُهو صدين تائين زنده رهي يا نہ“.