ھي ڪتاب نامياري ليکڪا ۽ شاعرہ سلطانا وقاصيءَ جي نظمن جو مجموعو آھي. سلطانہ وقاصيءَ سنڌي شاعريءَ ۾ ڪيتريون ئي نيون روايتون قائم ڪيون آھن ۽ نوان تجربا ڪيا آھن. فڪري طور تي ھن اھڙن ڪيترن احساسن جو اظھار ڪيو آھي، جيڪي اڄ تائين سنڌي عورت جي وس کان ٻاھر ھئا ۽ فني طور تي پڻ ھن ھٿرادو لفاظيءَ، عروضي تڪلف ۽ رسمي لفاظيءَ، جڙاءَ ۽ مصنوعيت کان پاسو ڪندي، پنھنجي اڌمن، آسن، امنگن، نفرت ۽ پيار جي احساسن کي اھڙن لفظن جو ويس ڍڪايو آھي جيڪي اسان ۽ ھر ماڻھو عام طور ڳالھائيندا آھيون.