زندگيءَ سان گذارڻو آھي
مؤت سان پڻ نڀائڻو آھي
ڪوُڙ کي آنءُ آھي کيڪاريو
ساھُہ سَچَ تي بِہ ھارڻو آھي
راز توسان نہ جي، سَليان ڪنھن سان؟
جيڪو توکان لِڪائڻو آھي
لُڙڪ ڳڙندڙ اکين جا ڪِئن روڪيان
مونکي خود کي کِلائڻو آھي
چاندني تون اچي ٻُھارِ اَڱڻُ
چَنڊَ کي گهر گهرائڻو آھي
سِجُ نِڪتو تَہ پَڪ لَھي ويندو
پيار پائي وڃائڻو آھي
ڄاڻان ٿو ڪينَ آ سُڪون ڪِٿي
روحُ رولي رُلائڻو آھي
ڪوڙ سان پڻ کڻي ڪبو نيبھُہ
ڪوڙُ سَچَ کي ٻُڌائڻو آھي
سوچَ مان ڪُجهہ وَري، وَري نہ وَري
ذَهن ڪَم تي لڳائڻو آھي
چَنڊ، سِجُ، تارا سَڀُ اُجالو پر
ھِڪُ ڏِئو پنھنجو ٻارڻو آھي
اَڄُ وري خيال اُن جو آيو آ
ڪنھن بَھاني سان ٽارڻو آھي