شمس ٻرڙو
پيءُ جو نالو؛ اعتبار
ذات؛ ٻرڙو
تعليم؛ ايم اي سنڌي
تاريخ پيدائش؛ 18-10-1962
شاعريءَ جو استاد؛ استاد بهار علي بهار ٻرڙو
ايڊريسَ؛ محمد حيات ٻرڙو يونين ڪائونسل ميرپور ٻرڙو تعلقه ٺل ضلع جيڪب آباد
نوٽ؛ شمس ٻرڙو نثر توڙي نظم ٻنهي ۾ لکيو آهي
هن محترم مرحوم استاد بهار علي “بهار” ٻرڙو جي لوڪ شاعري جو تحقيقي جائزو شاهه عبداللطيف يونيورسٽي خيرپور ۾ پيش ڪيو ۽ ايم اي سنڌيءَ ۾ فرسٽ ڪلاس حاصل ڪيائين
[b]سينگار[/b]
اڻ ڳڻيا اڳي هئا، ساجن کي سينگار
ڀروون ٿيون ڀالا هڻن، ڪسجن عاشق پيا انبار
ڏسي مک محبوب جو، چنڊ ڦري چوڌار
لب لعل لعلڻ جا، وڌ ڏاڙهون ڏند انار
زينت زيب زلفن زور واسينگ کان وار
مون “شمس” پرينءَ جا پار ٻڌايان ڪهڙا “ٻرڙو” چئي
[b]سينگار[/b]
واهه گل گجري ۾ هو جانب جوڙ جمال
پنبڻيون پاڪ اکيون اعليٰ خاصو خمار خيال
صورت سفري سڄڻ جي جنهن جو مٽ نه ڪو مثال
ڏند ڏاڙهون موتين مالها منجهه ڪريم ڪمال
اڃان وڌ احوال، آهي ٻهڳڻ جو “ٻرڙو” چئي
[b]سينگار[/b]
صورت سفري سڄڻ جي زلف زيب زري
لکندڙ لکن لکي نه سگهن، سائين سونهن سرسري
ڏند ڏاڙهونءَ داڻا ڏسي، ٿا مرجان پون مري
واسينگ جهڙي وارن جي هيءَ خبر ٻڌ کري
اُمالڪ عاشقن کي، وجهن ونگ وري
شمس حُسن شعاءَ تي، ٿي چاهت دل چري
ڇا پڄندي حور پري، منهنجي ٻهڳڻ سان “ٻرڙو” چئي
[b]سينگار[/b]
جانب جي جمال جا، ٿيا هر هنڌ هوڪارا
پسي ڪيس قريب جا، ڪاريهر ڪن ڪنارا
اکيون آهن عجيب جون، سدا مينگهه ملهارا
پيشاني وڌ پاني کان، سورج سُسن ستارا
“شمس” شعاءُ سارا، ٻهڳڻ مٽ نه “ٻرڙو” چئي