شاعري

اَڃان سوچَ ۾ آهيان

علي حَسنَ سرڪيءَ جي سڃاڻپ صرف ۽ صرف سندس شاعري آهي. سندس فن ۽ فڪر آهي ۽ بس هونئن ته شاعريءَ جي هر صنف تي طبع آزمائي ڪندو رهي ٿو پر غزل، ڪافي، وائي ۽ نظم سند س پسنديده صنفون آهن ۽ ها ڇاڪاڻ ته هو قطعي جي بادشاه ۽ سنڌ جي عمر خيام، رباعيءَ جي شهنشاهه سائين اميد خيرپوريءَ جو شاگرد آهي ان ڪري قطعو يا چؤسٽو به لکي ٿو، نه رڳو لکي ٿو، تمام ڀلو ٿو لکي. سندس تحريري قابليت کيس هم عصر شاعرن ۾ نهايت نمايان ۽ منفرد ۽ ممتاز بڻائي ٿي.
Title Cover of book اَڃان سوچَ ۾ آهيان

هيکل! سُوچَ ۽ تنها، شاعر

هيکل! سُوچَ ۽ تنها، شاعر
آڏو اکين جي دنيا، شاعر

مسئلن جي هن دنيا ۾ اڄ
لکي آخر، ڇا، ڇا، شاعر؟

ڪهڙا ويهي، ويچار ونڊي؟
سورن جو ستايل آ، شاعر

فخر وچان پُٽُ چوڻ لڳو آ
مُنهنجو آهي بابا، شاعر

ڪڏهن اهو ڪنهن ناهي ڄاتو؟
ڪيئنءَ ٿو پالي ٻَچا، شاعر؟

غُورُ ڪري ڏس، اڻڄاڻَ ڪوي
شعرَ لکي ٿو سَچا، شاعر

نياز ۽ نوڙت، هٿ ٻڌ، سڀ سان
ڪين ڪري ٿو، ڏَچا، شاعر

سُونهن جي نگريءَ ۾ ويٺي ”سَرڪي“
کُوڙ ڏسي ٿو سپنا، شاعر