هُوءَ ٿِي خُوشبو خواب وَئي آ
ننڊ به ٿي ناياب وَئي آ.
ٿر ٻاٻيهي جيئن جَواني،
بي حد ٿي بيتاب وَئي آ.
سڀئي ناتا رشتا ٽوڙي،
بند ڪري هر باب وَئي آ.
لال لهوءَ سان لاڙ سموري،
سنڌ ڪري شاداب وَئي آ.
هُن کانپوءِ هاڻ اسان کي.
ڏيئي ڏات جواب وَئي آ.
سڀئي ڏوهه اسان کي ڏيئي،
ساڻ کڻي ڪي ثواب وَئي آ.