پرين اسان جو پرين آ، پرينءَ سان پيار ڪبو،
صدين کان پوءِ سحر آ- ته انتظار ڪبو.
اڃان نصيب نِدورو- جَهلي پيو جهڻڪون،
جتي به قُرب ملي وِيو- اُتي قرار ڪبو.
پريت ريت مٿان جيڪڏهن پهاڙ ڪريا،
صنم بچائبو هڪڙو- جنم نثار ڪبو.
مزار انتظار جو- مثال ٿي ويندي،
اوهان جي راهه ۾ قائم- هي يادگار ڪبو.
جڏهن به چاهه تي زاهد اُداس واءُ گُهليو،
جوان دل جي اميدن تي اعتبار ڪبو.