وقت ڪندو آ ويساهه گهاتيون،
ڏينهن به لڳندا آهن راتيون.
جن هٿڙن ۾ هارَ گُلن جا،
سي هٿ کڻندا آهن ڪاتيون.
هيڻا هڏڙا سارن پيا ٿا،
ٻالڪپڻن جون ٻوليون ٻاتيون.
پاڻ کي پاڻ ۾ پَسڻو ٿئي جي،
پائڻيون پوندئي جيءَ ۾ جهاتيون.
ڏيهه ۾ ڪوڪو ڏات ڌڻي آ،
ڏيهه کي مِلنديون ناهن ڏاتيون.
ويهه ته جڳ لئه زاهد سائين،
سُهڻيون سوچون پاليون تائيون.