پير بخش ’پياسي‘

پير بخش پياسي ٽنڊو محمد خان لڳ ڳوٺ حسين خان لغاري ۾ 28 آگسٽ 1942ع تي جنم ورتو. 1948ع ۾ سندس خاندان لڏي اچي ٽنڊو محمد خان شھر ۾ رهائش اختيار ڪئي. ھن ابتدائي تعليم ٽنڊو محمد خان شھر ۾ حاصل ڪئي، سنڌي فائنل پاس ڪري 1959ع ۾ پرائمري استاد مقرر ٿيو. ڪتابن جي مطالعي واري شوق کيس ادبي دنيا ۾ پير پائڻ تي مجبور ڪيو ۽ سندس تخليقون اخبارن ۽ رسالن ۾ شايع ٿيڻ لڳيون . 1964ع ۾ ميرپور بٺورو ٽريننگ اسڪول مان ايس . وي جو امتحان پاس ڪري ، 1966ع ۾ پرائيويٽ شاگرد طور مئٽرڪ ڪيائين. جنھن کان پوءِ ھن 1970ع ۾ بي .اي ، 1971ع ۾ بي .ايڊ ۽ 1974ع ۾ سنڌ يونيورسٽي ڄامشورو مان ايم . اي سنڌي جو امتحان پاس ڪيو. سنڌي فائنل کانپوءِ ھن سمورا امتحان پرائيويٽ شاگرد طور ڏنا. ڪجهہ عرصي لاءِ سيڪنڊري اسڪول ٽيچر مقرر ٿيو ، جنھن بعد ۾ 1976ع ۾ سنڌ پبلڪ سروس ڪميشن وسيلي ليڪچرار جو امتحان پاس ڪري سنڌي جو ليڪچرار مقرر ٿيو ، سنڌ جي مختلف ڪاليجن ۾ تعليمي خدمتون سرانجام ڏئي ، ترقي ڪري ايسوسيئيٽ پروفيسر بڻيو ، جنھن عھدي تان 2002ع ۾ رٽائرمينٽ ورتائين. سنڌي ادبي سنگت ، ادارہ سنڌي ترقي، ادارہ روشن ادب ، ادارہ گلشن ادب سميت ڪيترن ئي ادبي، ثقافتي، سماجي ۽ علمي ادارن سان سلھاڙيل رهيو. سندس ڪوششن سان آسپاس جي ڪيترن ئي ڳوٺن ۾ ادبي لائبريريون قائم ٿيون. شاعري ۾ سندس استاد پروانو ڀٽي ھو .  پير بخش پياسي جا بيت، غزل ، وايون ۽ آزاد نظم فطرت جا حقيقي رنگ چٽين ٿا. ھو فطرتي حُسن ۽ خوبصورتي جو قائل شاعر رهيو , 2018ع ۾ سندس شاعري جو مجموعو “ڪڪر منجهہ ڪپار ” ڇپجي پڌرو ٿيو. سنڌي ٻولي , علم ۽ ادب جو ھي جاکوڙي ڪردار 15 سيپٽمبر 2020ع بروز اڱاري تي اسان کان ھميشہ لاء وڇڙي ويو .