اسان جون سموريون خوشيون پوسٽ ٿي ويون،
گهڻو وقت ٿيو دل-لڳيون پوسٽ ٿي ويون.
ڪٿي ڳولجي پنهنجي موجودگيءَ کي؟
جڏهن شهر جون سڀ گِهٽيون پوسٽ ٿي ويون.
مان هُن جي اکين ۾ ڏِسڻ پاڻ کي ويس،
جو گَهر پنهنجي جون آرِسيون پوسٽ ٿي ويون.
چَپن تي ٽِڙيل ڦول ڪومائجي ويا،
سندن ديس مان جِئن چميون پوسٽ ٿي ويون.
عجب رنگ سان موسمون هيل آيون،
سڄي ڀونءِ جون رونقون پوسٽ ٿي ويون.
ٿا مرڪن جا پنڇي اڏامن اڱڻ تي،
لڳي ٿو ته اڄ بي رخيون پوسٽ ٿي ويون.
چيو شهر کي ڪالهه هڪ ڳوٺ روئي؛
”ٻُڌم تو وٽان روشنيون پوسٽ ٿي ويون.“
مِلڻ ۾ خلوص آ نه سِڪ پيارُ مَنَ ۾،
مان ڀانيان هتان زندگيون پوسٽ ٿي ويون.
ڪهاڻين ۾ آهن رهيون بدر! باقي،
دلين مان مگر دوستيون پوسٽ ٿي ويون.