دهشت جو راڪاس سر عام، اَمن ڪِٿي آ،
انسانن جو هتي قتل عام، اَمن ڪِٿي آ.
ڏسي پُرخطر راهون دنگ رهجي ويس،
ڪري روز ڪربلا ورتو اٿن انعام، اَمن ڪِٿي آ.
بُکيا پيٽ، اَنگ اُگهاڙا ۽ عزت نيلام،
اڄ هر هنڌ لُٽجي ٿي سام، اَمن ڪِٿي آ.
پوڙها، پَڪا معصوم ڪُٺا ۽ آواز اُٿيا،
ياحسين، ڪربلا ٿي عام، اَمن ڪِٿي آ.
ڪشمير، افغانستان، پاڪستان ۽ ايران،
رَت ۾ ٻُڏل فلسطين، عراق شام، اَمن ڪِٿي آ.
مشرق، مغرب جي پُڪار، هَلْ مِنْ نَاصِرَ يَّنْصُرُنَا،
ڪر ڪا مدد وقت جا امام، اَمن ڪِٿي آ.
ڏِکاءَ جا سفير هر هَٿُ شِمر جو آ،
اويس ”قرني“ ٿئي ڪو اِلهام، اَمن ڪِٿي آ.