روح رتو گيت رسيلو،
ڳائڻ ڏي ورجائڻ ڏي،
چت چري سان چاهت جو،
پاڳل من پرڀائڻ ڏي
تنهاين ۾ ويٺي آهين،
سُندرتا جي راڻي بنجي،
درد دکن جي ڀوري ڀت،
پنهنجو پاڻ پسائڻ ڏي.
تنهنجي جيءَ جا جاڳيل جذبا،
ڪنهنجي من جا سُندر سپنا،
تن جي ريت پريت جو ساجن،
رنگ سان رنگ ملائڻ ڏي.
وار پکيڙي روشن سج جي،
ڪرڻن ۾ الجهائڻ ڏي،
ساري فضا ۾ هوا جا جهوٽا،
خوشبوءَ سان مهڪائڻ ڏي.
ڪوري ڪاڳر تي جيون جو،
نقشو سارو اڌورو آهي،
تنهن تي خيالي ليڪن کي،
ٺاهڻ ڏي نه ڦٽائڻ ڏي.
ساٿ کڻي تون سورن جو،
واپس ڇو ٿي موٽڻ چاهين،
جوڀي من ۾ تنهنجي آهي،
تنهن سان نينهن نڀائڻ ڏي.
نير اکين مان ڳاڙي پنهنجي،
پاڻ ڳلن تان واهڻ ڏي،
سج جي اولي اوٽ ۾ ويهي،
هر هر سو نه سڪائڻ ڏي.
ڪر کڻي اڄ اُوچيون ماڙيون،
موجي من منجهه مرڪيون آهن،
جل ٿل جل ٿل بادل بنجي،
بر ۾ سي برسائڻ ڏي.
ڪاري ڪاري رات انڌاري،
ساري نور ۾ آ ڏس وهنتل
تون ڀي ٽم ٽم ساڻ ستارن،
جيون جوت جلائڻ ڏي.
تنهنجي دل جي صحرا ۾
وڇڙيل ڪونج اڃا پيئي ڪوڪي،
پياسي تنهنجي پيڙا سان،
تن جي تند تپائڻ ڏي.