دوستو! ڪا مقتل ۽ خنجر جي ڳالھ
زندگي کي ٿي کپي محشر جي ڳالھ
سانت جي سيني ۾ گهرو زخم آھ
ڪنھن بھاني سان ڪريو نشتر جي ڳالھ
ائين نہ ٿيندو ڪنھن بہ آئيءَ جو اُپاءُ
دل جهلي ٻاھر ڪڍو اندر جي ڳالھ
روح جي تسڪين ليءِ ڪو نئون شغل
چَس نٿي ڏئي مسجد ۽ مندر جي ڳالھ
ظلم جو زنجير زنگ آلودہ آھ
بس فقط يڪمشت ڪنھن چُرپر جي ڳالھ
ھيانـؤ ٿو ڪنھنجو سڙي جي ڪٿ ”نياز“
دوست ڪن ٿا عود ۽ عنبر جي ڳالھ