روڪ جي روڪي سگهين!
سَڏَّ کي ڪي هَڏَّ ناهن
جو اُهي ٽوڙي سگهين!
آءٌ جو آواز آهيان
زندگيءَ جو راز آهيان
ٿو وڃان مان دور تائين
موڙ جي موڙي سگهين!
وقت، جو درياهه آهي
روز و شب پائي رهيو آ-
پير پنهنجا کوڙ جي کوڙي سگهين!
ڪنهن مٿان بندوق تاڻين ٿو ميان؟
ڇا نه ڄاڻين ٿو ميان
سِج تنهنجي وَسّ ناهي
تاءُ تنهنجي وسّ ناهي
واءُ تنهنجي وسّ ناهي
سوچ جو ڦهلاءُ تنهنجي وَسّ ناهي
وقت سرڪش آ ازل کان
سِرُ انهيءَ جو ڦوڙ جي ڦوڙي سگهين!
ڇو نه سمجهين ٿو اياڻا
تو پُڄاڻا
ڀُنءِ نه ڀاڻا
وقت جيڪو زندگي آ
ها، اُهوئي وقت تنهنجو موت آهي
تون اُنهي کي
ٽوڪ جي ٽوڪي سگهين!
روڪ جي روڪي سگهين!
روڪ جي روڪي سگهين!