ورجيسون
اڇا ڪپڙا کيسا خالي، ٻئي جي ليکي ملڪ جو والي. (ورجيس)
اڇي ڏارھي، اٽو خراب. (ورجيس)
اندر ۾ ابليس، شڪل منجھ شيطان. (ورجيس)
آئي ٽانڊي ڪاڻ، ٿي ويٺي بورچاڻي. (ورجيس)
ٻاھر چکي مکي، اندر ڌونرو دکي. (ورجيس)
ٻنھين جھانن جا ٻوڙ لاءَ. (ورجيس)
ٻه به ويون ته ڇھ به ويون. (ورجيس)
پاڻ نه پالي، ڪتا ڌاري. (ورجيس)
پڙھي پاڻ نه ڄاڻي، ماري کٿابي. (ورجيس)
جاتي پڪي، تاتي کاڌي. (ورجيس)
چورن مٿان مور. (ورجيس)
دل ۾ خوش، بغل ۾ اٽون. (ورجيس)
دوا اندر، دم ٻاھر. (ورجيس) (دوا ته صحت لاءِ ۽ جيئري رھڻ لاءِ وٺبي آھي. ھر دوا سان ساھ نه ٿو نڪري. نيم حڪيم جي دوا سان ساھ ٻاھر اچي سگھي ٿو. جيڪڏھن چئجي؛ نيم حڪيم جو علاج؛ دوا اندر، دم ٻاھر. پوءِ اھو پھاڪو ٿي سگھي ٿو. باقي، دوا اندر، دم ٻاھر. نه پھاڪو آھي ۽ نه چوڻي آھي. ھڪڙي ٽوڪ آھي، جنھن تي آھي، اھو جملي منجھان پڻ غائب آھي.)
ڏٻرو گھوڙو، سيٽيل سوار. (ورجيس) (ضروري ناھي ته ھر ڏٻري گھوڙي تي چڙھڻ سان ماڻھو سيٽجي وڃي. ڪي اھڙا ماڻھو ھوندا، جيڪي سڃو ھوندي تونگر ھئڻ جي ڏيکاري ڏيندا. اھڙن لاءِ چئبو ته پوءِ اھا ورجيس آھي. اگر مستقل فاعل وجھبو ته پوءِ پھاڪو ٿيندو. جيئن چئبو آھي؛ ۱. ڏٻرو گھوڙو، سيٽيل سوار؛ يا چوڍيو، يا جراوار. ۲. ڏٻرو گھوڙو، سيٽيل سوار؛ يا سيد، يا مڱڻھار. ۳. ڏٻرو گھوڙو، سيٽيل سوار؛ يا بجاراڻي، يا بھلڪاڻي يار.)
رھو حلال، ٻوٽيون حرام. (ورجيس)
ساڳيا لاٽون، ساڳيا چگھ. (ورجيس)
سائوءَ کي سھي ڪو نه، سُڃي کي ڏيئي ڪو نه. (ورجيس)
سپڙ ھڪ ئي نال بس. (ورجيس)
سڃ تي سندرو، پڌر تي رات. (ورجيس)
گھوڙا ڙي گھوڙا. (ورجيس)
ڳالھ ٿوري، بڙ بڙ گھڻي. (ورجيس)
لٺ به ڏيکارڻ ۽ چٺ به ڏيکارڻ. (ورجيس)
لعل به لڀي، پريت به رھجي اچي. (ورجيس)
لکي لاکو، پڙھي پير شاھ. (ورجيس)
نالو وڏو، ديھ ويران. (ورجيس)
نانيءَ ناڙو، اکين ساڙو. (ورجيس)
نه سڄڻ کي آسرو، نه دشمن کي ڀؤ. (ورجيس)
نه گھٽتائي گھوٽ ۾، نه ڪمي منجھ ڪنوار. (ورجيس)
نه ھڙئون نه ھنجئون، خدا جي گنجئون. (ورجيس)
ھڪ پنٿ، ٻه ڪم. (ورجيس)
يار به چاڪي، مٿو به اڻڀو. (ورجيس)