لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

پهاڪن جي پروڙ

ڪتاب ”پهاڪن جي پروڙ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن جو ڪتاب شمس الدين تنيو جو لکيل آهي جيڪو ايڇ احمد اينڊ سنس بڪ سيلرس ۽ پبلشرس شاھي بازار حيدرآباد سنڌ طرفان ڇپايو ويو.
Title Cover of book پهاڪن جي پروڙ

ورجيسي جملا

ادا ڏٺيسون اوھان جي گھاٽي سرنھن. (ورجيسي جملو)
اسان جي حالين، توھان جي افعالين، ھت ڍينگ پيا رڙندا. (ورجيسي جملو)
اھا پائي ڪانھيس جو سينکيو کائي مري. (ورجيسي جملو)
اھا ڪر جنھن سان پت به رھجي اچئي. (ورجيسي جملو)
اھڙي ڪندوسانءِ جھڙي ٻرڙو ڪري ٻارن سان. (ورجيسي جملو)
اھي حال اٿئي حيات جي ٻارن جا. (ورجيسي جملو) ”ڇا حال آھي، حيات جي ٻارن جو؟ علوءَ، ولوءَ ۽ حبوءَ وارن جو؟“
ايترو ٻڌو جو ساڪرو سٽ جھلي. (ورجيسي جملو)
بس ڪر ته ٿيئي نه ڪوريءَ واري عيد. (ورجيسي جملو)
ٻٻرن کان ٿو ٻير گھرين. (ورجيسي جملو)
ٻه ٽي ڏينھن ٿيندئي، باقي پائي ميري نه ٿيندئي. (ورجيسي جملو)
ڀاڀي ويئي بھ ڪاڻ، شھر ويھڻ کان ويو. (ورجيسي جملو)
پرائي گھرئون ڌڪو اچي ته به ڀلو، جيڪي ڪجھ اڳڀرو ٿينداسي. (ورجيسي جملو)
تنھنجو ئي ڀت گھاٽو، اسان جو ڇڊو ڀلو. (ورجيسي جملو)
تون پارس آ لوھ، جي سڃين ته سون ٿيان. (ورجيسي جملو)
تون ته وري لک تي مٿو ڌويو ويٺو آھين. (ورجيسي جملو)
جاڙا خان ڪتي کان بيھ اسان به اچي وياسين. (ورجيسي جملو)
جن جو کٽيو، سي ڪفن ئي نه لھن. (ورجيسي جملو)
جنين ڪاڻ مياس، سي ڪانڌي به ڪو نه ٿيا. (ورجيسي جملو)
ڇڏ ڇتي ڪوريءَ واري ڊيگھ. (ورجيسي جملو)
حيف اٿئي انھن کي جن ڄڻي ڏيھ ڏيکاريئي. (ورجيسي جملو)
خدا به سڃاڻي سڱ ڏنا اٿئي. (ورجيسي جملو)
دل کڻي ويو آھين ته بيعانو ته موٽائي ڏي. (ورجيسي جملو)
ڏٺو به لولو مل جو ڪڙمي اٿئي. (ورجيسي جملو)
ڏٺي به اڪ جي ماکي اٿئي، جو جھٽ پٽ لاھي ويندين. (ورجيسي جملو)
ڏوئي ڍڪڻ گيھ ۾ اٿئي. (ورجيسي جملو)
رڳي رڌيءَ پڪيءَ جو مالڪ، ٻئي ڪم کان جواب. (ورجيسي جملو)
رڳي سڃ تي سندرو ۽ سکڻا سلام. (ورجيسي جملو)
سائين جن جي زبان خرچ آ، مواليءَ جو مٿو ئي ويو. (ورجيسي جملو)
سون جھڙا وڃي کڏ ۾ ڪريا. (ورجيسي جملو)
سيٺ سيرومل، جتي ھٿ ۾. (يا سيٺ سيرو مل، يا جتي ھٿ ۾.) (ورجيسي جملو)
شير شاھ جي شڪري وانگر، وت گھر جا ڪڪڙ ماريندو. (ورجيسي جملو)
ڪتو به کاڌو، ڪک به نه ڀري. (ورجيسي جملو)
ڪري نه خراساني خوار. (ورجيسي جملو)
ڪک پن ٿيءُ ته ڍور ڍڳا کائين. (ورجيسي جملو)
ڪم اھڙو ڪنداسين، جيئن سون تي سھاڳ. (ورجيسي جملو)
ڪن آھي ڪو فودني ۾ ڦيرو. (ورجيسي جملو)
ڪنڊو لڳس پير ۾ کوٽي ويٺو گوڏو. (ورجيسي جملو)
گڏھ ساڳيو آ پر استر مٽيل اٿس. (ورجيسي جملو)
گرو رڳو گپ جو ڀاڙي آھ، ھونءَ جوان آ. (ورجيسي جملو)
مال آ مڻي، جنھن کي کٽي کڻي. (ورجيسي جملو)
ماڻھو آن يا مس چٽو آن. (ورجيسي جملو)
مٿي ۾ ميٽ ھجيئي، ته به مون وٽ اچي ڪڍ. (ورجيسي جملو)
مشن خالي ڪين وھاءِ، پڇا ٿيندئي پرزن جي. (ورجيسي جملو)
مکڻ پوندي، مٿو ٿو سڙئي. (ورجيسي جملو)
مون به اس ۾ وار اڇا ڪو نه ڪيا آھن. (ورجيسي جملو)
مون ڀانيو درويش، پر ھئين بازن کان بڇڙو. (ورجيسي جملو)
مون ته ڪا اربع خطا ڪا نه ڪئي. (ورجيسي جملو)
نه ابو پڙھيو، نه ڏاڏو پڙھيو، اسان ڪيئن اڙياسين. (ورجيسي جملو)
نانگ لنگھي وڃي، ليڪو پيو ڪٽجي. (ورجيسي جملو)
نه عقل نه موت، رڳو چوت جي چوت. (ورجيسي جملو)
ھٿ جي ھڻيس ته پکي ٿي پئي. (ورجيسي جملو)
ھٿ مٿي کڻ ته گناھ معاف ٿيني. (ورجيسي جملو)
ھڙ کائي ويندوسانءِ، بي ايماني اصلي نه ڪندوسانءِ. (ورجيسي جملو)
ھڪ اڻھوند، ٻيو افعال بڇڙا. (ورجيسي جملو)
ھن ڏي ته پاءُ پاڻيءَ جو به ڪونھي. (ورجيسي جملو)
ھن ڪتيءَ به سيھڙ نه ماريا. (ورجيسي جملو)
ھوڏانھن باھ، ھوڏانھن ڀت، بغداد منيءَ ۾. (ورجيسي جملو)
ھونءَ سائين آن، وڏو آن، باقي گھوڙو ناڙ کان ٻاھر ٻڌ. (ورجيسي جملو)
ھيءَ ڦري ٿي ٻروچ واري ٿوڻي. (ورجيسي جملو)
واھ زمانا واھ، ڀاڳيا وجھي جيل ۾، چور ڇوڙي تو ڇڏيا. (ورجيسي جملو)
وڃي ڪراڙيءَ کي دانھن ڏيئي ته چانورن جو چڪو چاڙھئي. (ورجيسي جملو)
ول نه ڏيلھو کاسان. (ورجيسي جملو)
ويا مور مري، ھنجھ نه بچيو ھڪڙو. (ورجيسي جملو)