وائي : نيڻن پنهنجا لڙڪ وهائي
نيڻن پنهنجا لڙڪ وهائي،
پيار کي بدنام ڪرين ٿو،
اڙي او نادان.
منزل ملڻي ناهي توکي،
ڇالئه چڪور پروان ڪرين ٿو،
اڙي او نادان.
دل جا رشتا درد جا آهن،
پوءِ به اڃا تون سور ڏين ٿو،
اڙي او نادان.
هٿن مان پنهنجو پرين ڦرائي،
پوءِ ڇالئه ‘جاويد’ روئين ٿو،
اڙي او نادان.
***