”چانڊوڪيون ۽ چيٽ“ محترم عبدالواحد آريسر جي نثري ٽڪرن تي مشتمل ڪتاب آهي۔ اهي نثري ٽڪرا سچ ته ضمير کي جهنجهوڙي ڇڏين ٿا۔ ” چانڊوڪيون ۽ چيٽ “ ڪھاڻي آھي، پياسي ٿَر ۾ پيل خالي گھڙن ۽ ويران کوھن جي ۽ انھن ماڻھن جي به، جيڪي بُک وگھي، پنھنجا گھر ڇڏي، اُڃيا بُکيا ٿر مان وقتاً فوقتاً نامعلوم منزلن ڏانھن روانا ٿيندا آھن.
” چانڊوڪيون ۽ چيٽ “ پوري انسانذات جي تاريخ جي اُرھه مان گوھا ڪري وھي نڪتل تخليق جو وھڪرو آھي ۽ ھر تخليق تي تنقيد ضرور ٿيندي آھي ۽ تنقيد عام طور تي ان تخليق جي مڃتا برابر ھوندي آھي. اسان سنڌ جي ڏاھن مان پُراميد آھيون ته اھي سنڌ جي مسئلن ڏانھن تخليقي رويو اختيار ڪندا، ڇاڪاڻ ته ھن ڪتاب جو ليکڪ چوي ٿو ته ” سنڌ جي صورتحال ٽائيم بم تي ويٺل اُن معصوم ٻار وانگر آھي، جيڪو چاڪليٽ چوسڻ ۾ مگن آھي ۽ کيس اھا خبر ئي ناھي ته اوچتو بم ڦاٽندو ۽ ھو ڇيھون ڇيھون ٿي ويندو. “